زندگی نامه - صفحه 8

شهید مصطفی امامی در واقعه نهم دی ماه 1357 شهرستان تربت حیدریه به عنوان نخستین شهری که انقلابیون کنترل آن را به دست گرفتند، در حین تخریب پایه های مجسمه شاه به فیض شهادت نایل آمد.

شهید حسن افچنگی از شهدای انقلاب دیار سربداران است که جان بر کف علیه مزدوران و عمال شاه پهلوی، سینه ستبر کرد. او برای بیداری مردم و آگاهی همگان از ظلم و ستم شاهنشاهی فریاد حق طلبی را سر داد و در این را برای مردم ایران جان داد.

شهید محمد اعیانی از شهدای انقلاب در دیار سربداران می باشد. دختر این شهید والامقام از قیام مردم سبزوار در محرم سال ۱۳۵۷ و شهادت پدرش خطراتش را می کند.

شهیده ناهید اسدی از شهدای والامقام انقلاب اسلامی در شهر مشهد می باشد. او در راه ظلم ستیزی و اعتراض به سیاست ها و عملکرد حکومت محمد رضا پهلوی، نثار نهضت حق طلبی و آزادگی کرد.

شهید حسن اسدی برای اعتراض به رفتار بی رحمانه رژیم خاندان پهلوی، با غسل شهادت به تظاهرات علیه مزدوران این رژیم می رفت تا اینکه در همین راه حق طلبی و ظلم ستیزی به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

شهید حمید ادیبی برای اعتراض به نصب تصویر محمد رضا شاه پهلوی از کارخانه اخراج شد ولی این حرکت باعث فرونشستن حس حق طلبی و ظلم ستیزی اون نگشت؛ تا اینکه عاقبت در ماه پیروزی خون بر شمشیر در حین تظاهرات انقلابی به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

شهید هادی آهنگر مقدم از اولین شهدای انقلاب اسلامی در قیام مردم مشهد به شمار می رود که خون او از اولین قطرات نابی بود که جوانه های انقلاب را رویاند و مردم با نام و یاد او در برابر مزدوران شاه می ایستادند.

در زندگی نامه و خاطرات شهید سید جلال موسوی آمده است: در همان روزها به پسر عموی خود گفته بود: «خواب دیده ام که شهید خواهم شد و این آخرین مرخصی من است» شهید موسوی در آخرین شب مرخصی خود از تمامی اهل خانه حلالیت طلبید و اظهار داشت و گفت: «دیدار ما به روز قیامت ان شاء الله» در ادامه روایتی از ولادت تا شهادت این شهید والامقام را می خوانید.

شهید «اسدالله کلهرزاده» و در طول خدمت صادقانه اش، دانش آموزان، اولیا و همکارانش را آنچنان شیفته خود کرده بود که همه او را از صمیم قلب دوست داشتند و از او به نیکی نام می‌برند.

برادر شهید حسن قاسم پور از مادر زبان مادر نقل می کند: «روز قبل از رفتن، حسن با من خلوت کرد و در خصوص شهادت حرف زد؛ من تکانی خوردم ولی او خیلی مطمئن صحبت کرد و از من خواست در شهادتش بی قراری نکنم که این لیاقتی هست که نصیب هرکس نمی شود زیرا که عزتمندانه ترین مرگ است و من اطمینان کامل به شهادت حسن پیدا کردم».

تهدید، آزار و اذیت و شکنجه‌های وحشیانه گروهک‌های ضد انقلاب نتوانست حسین را وادار به تسلیم شدن کند، بلکه او را در راهی که انتخاب کرده بود استوار‌تر و ثابت قدم‌تر می‌کرد و هرچه بیشتر شکنجه می‌شد بر ایمان و باورش افزونتر می‌گشت.

مادر شهید علی قزی در خاطره ای در مورد شهید نقل می کند: «بعد از ماه ها به خانه آمده بود... ناگهان چشم پسرم به تلویزیون افتاد... تمام توجه او به تصاویر تلویزیون و بیانات امام بود... همان شب علی به جمع آوری وسایلش پرداخت. ما فهمیدیم که صبح می خواهد به جبهه برود گفتم این چه آمدنی بود. او گفت چون امام این چنین گفت اگر شاهرگم را بزنید هیچ کس نمی تواند جلوی من را بگیرد.».

شهید رازقندی دانش آموز سال آخر دبیرستان، درس آزادگی و ایستادگی در برابر ظلم را در تظاهرات علیه رژیم خاندان پهلوی، با مهر قبولی شهادت پاس کرد.

امیر سرلشکر خلبان شهید «احمد کشوری» در جبهه هر بار که از مریم 3 ساله و علی 3 ماهه اش صحبت می شد می گفت : آنها را به اندازه ای دوست دارم که جای خدا را در دلم ، تنگ نکنند. گزيده زندگينامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.

در زندگينامه شهيد حسن ابوالقاسمي نجف آبادي اینگونه آمده است: شهيد حسن ابوالقاسمي به غير از امام و رهبري انقلاب و حمايت ازدستاوردهاي انقلاب اسلامي چيز ديگري را نمي پذيرفت و حفظ خون شهدا و پاسداري از جانبازي هاي جانبازان فداكار اسلام و كوبيدن دشمنان اسلام به چيز ديگري نمي انديشيد. در ادامه زندگی نامه این شهید والا مقام را می خوانید.

غلامرضا قدسی نژاد شاعر آزاده و ادیب بلند آوازه خراسانی که در آذر ماه 1368 به خیل عظیم پروانگان پر کشیده سوی دیار معشوق الهی شتافته است، اشعار بسیاری را در انفرادی های زندان پهلوی سروده است؛ به طور میانگین هر دهه یک نوبت به دلیل شعر و نصر اجتماعی و انقلابیش به زندان های ساواک منتقل می شد. «نغمه‌های قدسی» عنوان مجموعه اشعار ایشان می باشد. در ادامه مطلب با زندگانی این شاعر آزاده آشنا خواهیم شد.

سید حسین طالبی هشت ماه از عمر خود را در زندان های کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مشهد سپری کرد و در روز چهارم آذر ماه سال 1354 از زندان های پهلوی رهایی یافت. این آزاده سیاسی از دوران اسارت و بازداشت خود در روز جشن رفع سوء قصد به جان شاه نقل می کند...

داود اشراقی که تجربه یک سال اسارت در زندان های کمیته مشترک ضدخرابکاری، زندان قصر و اوین را دارد درباره شکنجه های روحی در بازداشتگاه کمیته مشترک ضد خرابکاری می‌گوید: «وقتی ۱۶ آذر می شد، کمیته را خالی می کردند و جای دیگری می فرستادند. سخترین شکنجه روحی ما این بود که اگر خود افراد ما را می زدند، آن قدر دردمان نمی‌آمد که یکی دیگر را می‌زدند. وقتی یکی را می بردند اتاق شکنجه بزنند، آن نفر که داد می‌زد، از کانال کولر صدا توی بند می آمد و افراد بیشتر زجرمی کشیدند. وقتی دانشجویانی را که در ۱۶ آذر می‌گرفتند و می زدند، صدایشان توی بند می‌آمد، افراد بیشتر دچار شکنجه روحی می‌شدند.»

در زندگی نامه شهید محمود میرزا حسینی در کتاب سبز قامتان می خوانید: در کنار مزار یکی از یاران امام به مادرش گفت: من حتما در همین جا به خاک سپرده می شوم؛ مطمئن باش مزار من همین جا خواهد بود.

«محمدرضا داستوار» با آغاز پاکسازی منطقه از لوث وجود عناصر ضد انقلاب به مجاهدان پیشمرگ مسلمان کرد پیوست و برای دفاع از شرافت دینی و انسانی خود به مصاف آنان رفت.