زندگی نامه - صفحه 36

آغاز جنگ تحمیلی فصل تازه‌ای در زندگی سردار شهید محمد‌زاده رقم زد. سال ۱۳۶۱ رسما وارد سپاه شد. دفاع جانانه رجبعلی محمد زاده در تثبیت خط جزیره مجنون در عملیات خیبر در سال ۱۳۶۲زمینه آشنایی‌اش را با سردار شهید نورعلی شوشتری فراهم کرد و این آشنایی تا لحظه پرواز روح ملکوتی اش در پاییز ۸۸ سیستان و بلوچستان، او را همراه دیگر سردار بزرگ خراسانی نگه‌داشت

او که از مسئولین محور بود، در جمع رزمندگان همیشه خنده رو و هیچ وقت اوقات فراغتی نداشت و در سخت ترین منطقه ها حاضر می شد. به هر کسی می رسید، می گفت:" مرا حلال کنید." معروف به علمدار بود.

شهید سید محمد علوی در دی ماه 1330 در بخش رویان از شهرستان نور از خانواده سادات علوی دیده به جهان گشود . تا اینکه در سه شنبه خونین مورخ 11 اسفند 1360 در جبهه شوش بر اثر انفجار مین به درجه رفیع شهادت نائل گردیده است.

شهید سرگزی همیشه به دوستان و جوانان توصیه می کرد که جبهه را خالی نگذارید و اجازه ندهید که دشمن وطن و میهن ما را اشغال کند.

یکم آذر 1335، در روستای اسحاق‌آباد از توابع شهرستان نیشابور به دنیا آمد. پدرش سید محمد و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند

سیّد مهدی خاتمی بیدگلی، در بهمن­ ماه سال 1343 در خانواده­ای از سلاله­ ی پاک سادات در محله­ ی دروازه بیدگل چشم به­دنیا باز کرد.تلاش­های بی­وقفه و مخلصانه این بسیجی شجاع موجب شد تا بالاخره در ابتدای عملیات والفجر 8 در تاریخ 64/11/24 مصادف با سالروز شهادت حضرت صدیقه کبری(س) با درگیری مستقیم با آتش بار عراقی­ها و در اثر سوختگی کامل بدن به درجه رفیع شهادت نائل گردد.

شهید عباس شیخی بیدگلی در سال 1346 در دامن خانواده ای مذهبی و مستضعف در بیدگل متولد شد. رشد مذهبی، اخلاقی، تربیت اسلامی و تعهد به انجام فرایض دینی در روح بزرگ عباس تأثیر بسزایی داشت.عباس تا شروع عملیات بزرگ و سراسری والفجر 8 (فتح فاو) در جبهه ماند و در این عملیات هم بعنوان تخریب چی پیشگام با گردان¬های خط شکن، به صف دشمن زبون بعثی حمله برد، تا این¬که در تاریخ 64/11/25 به اجر و مزد ماهها جهاد و مبارزه در راه خدا نایل آمد و شهادت در راه خدا معشوق را با آغوش باز و چهره ای خندان پذیرا شد.

شهید بختیاری در اصفهان به دنیا آمد. در اوایل کودکی پدر خود را از دست داد. در دوران ستم شاهی در مبارزه فردی شاخص بود و بارها از طرف رژیم مورد تهدید قرار گرفت.در عملیات کربلای 5 قائم مقام لشکر 25 کربلا بود و به آرزوی دیرینه ی خود که شهادت بود رسید. پیکر پاکش همراه با شهید خرازی تشییع شد و در گلزار شهدای رهنان به خاک سپرده شد.

شهید ناصر جریده دار فرزند حاج نعمت اله در تاریخ 12/دی/1336 در خانواده ای متدین و مذهبی و از خدمتگزاران حضرت اباعبداله (ع) دیده به جهان گشود.ایشان سرانجام در تاریخ 1/اسفند/1360 در تنگه چزابه به درجه رفیع شهادت نائل آمد، پیکر پاکش سه ماه در زیر گلوله باران دشمن ماند و بعد از سه ماه پیکرش به شهرضا منتقل شد و در گلستان شهدا به خاک سپرده شد.

احمد در اوّل آذر ماه 1337 در نوش آباد به دنیا آمد .پدرش کشاورز و مادرش قالیباف بود . او اهل ورزش بود و در دوران جوانی اش فوتبالیست خوبی بود.با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، در اوایل سال 1361 به جبهه اعزام و در عملیات بیت المقدّس شرکت نمود و در همان عملیات در تاریخ 1361/3/3 یعنی روز آزادسازی خرمشهر سرفراز به شهادت رسید

شهید سهراب امیری اول دی ماه 1340 در خرم آباد به دنیا آمد سرانجام در چهاردهم خرداد ماه سال 1366 بعد از عملیات کربلای 10 بر اثر ترکش به شهادت رسید.پیکر پاکش پس از تشییع در مزار شهدای کرمانشاه به خاک سپرده شد.

صالح 1363/11/25 در خانواده اي مستضعف و كارگر در بيدگل چشم به اين دنياي فاني گشود، دنياي پر رمز و راز، دنياي مقابله و جنگ حق و باطل و ... از همان كودكي به كار قالي‌بافي مشغول شد حتي براي تحصيل علم نتوانست وارد دبستان شود، در عمليات خيبر در جنوب ايران ( خوزستان ) عليه متجاوزان وارد نبرد گرديد و بالاخره در تاريخ 1363/3/13 مصادف با سوم ماه مبارك رمضان در 27 سالگي در منطقه شلمچه به شهادت رسيد.

ازصفات آموزنده شهید بزرگوار عباس محمدی می توان به فروتنی وخوشخویی اواشاره کرد.

شهید احمدپروه درسال ۱۳۳۹درشهرستان زابل درخانواده مذهبی ومومن دیده به جهان گشود,تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد

شهید بزرگوار حیدر شهرکی در سال ۱۳۲۶ در خانواده ای مذهبی که پدرش در کار کشاورزی و دامداری مشغول بودند دیده به جهان گشود

در روزگاري كه سيطرة ديو صفتان زشت خوي، هنوز بر خاك پر گهر اين مرز و بوم سايه انداخته بود و آن زمان كه هنوز شيهة اسب تك سوار خميني، گوش ما را نوازش نكرده بود، در اولين روز بهار 1345 در « نوش آباد » نوزادي از سلالة پاك رسول(ص)، چشم به جهان هستي گشود و زندگي جاويد را از چشمان نيمه بازش مرور كرد.سران‌جام اين خط شكن گردان « موسي بن جعفر(عليه السلام) » با رزمي نمايان، سرزمين « ام الرصاص » را عرصة تجلّي عشق بازي خويش كرد و در تاريخ 1365/10/4 در خون خويش غوطه ور شد و تا اوج آسمان خوبي ها پرواز كرد. پيكر مطهرش پس از سال‌ها غربت در خردادماه 1368 تشييع و در گلزار شهداي « نوش آباد » به خاك سپرده شد

در بهمن ماه 1342 از مادري علاقه مند به اهل بيت و پدري از سلاله زهراي اطهر (س) فرزندي بدنيا آمد، او كه فرزند اول خانواده بود نامش را عليرضا نهادند. در 7 سالگي قدم به محيط مقدس علم و دانش گذاشت و جون كودكي كنجكاو و باهوش بود توانست در تمام مقاطع تحصيلي با رتبه ممتاز به كلاسهاي بالاتر قدم گذارد درطول مدت تحصيل از كسب معارف اسلامي و شركت در جلسات مذهبي و آموزش قرآن و عربي نيز غافل نبود.در تاريخ 22 بهمن 1364 به عنوان فرمانده گردان ثامن الائمه لشگر 8 نجف اشرف در منطقه فاو در عمليات والفجر 8 در راه بازگشت به سنگر مورد اصابت تركش خمپاره قرار ميگيرد و به شهادت مي رسد.

رضا در اوّل مرداد ماه 1342 در بیدگل متولّد شد .وی پس از طی مراحل کودکی ، عازم مدرسه شد . بعد از اخذ دیپلم تجربی ،در دانش سرای تربیت معلّم قبول شد ولی شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران باعث شد که درس را رها کند و برای خدمت به محرومین جامعه از سویجهاد سازندگی عازم چابهار ( سیستان و بلوچستان ) شود.بعد از شرکت در عملیات رمضان ( شلمچه ) ، در شب پنج شنبه 1361/مرداد/7 به شهادت رسید

درسال1343درخانواده اي مذهبي ، درمحله چهارسوق آران ديده به جهان گشود. ازدوران طفوليت به دليل جو مذهبي خانواده،نهال ايمان و محبت اهل بيت عصمت و طهارت در وجودش بارورگشت.حسين اخلاقي نمونه والگو داشت كه دوستان واطرافيان شيفته اخلاق نيكووفضايل انساني ايشان بودند.روحيه اي والا در عمليات افتخار آفرين والفجر 8 شركت نمود و در ساعت 3 بعدازظهر تاريخ 1364/بهمن/30 ، در پاتك دشمن در جاده فاو اُم القصر بر اثر اصابت خمپاره مزدوران بعثي سر و دستش قطع گرديد و به آرزوي ديرينه اش كه همانا شهادت در راه آرمانهاي الهي و اسلامي بود، رسيد و به لقاءالله پيوست

شهید سید محمد تقی حسینی طباطبائی در سال 1307 در شهر زابل متولد شد و از کودکی با رنج و محرومیت آشنا شد. ایشان تحصیلات خود را در قم و نجف ادامه داد و از محضر علمای هر دو حوزه بهره گرفت و به مرحله اجتهاد رسید از صفات بارز اخلاقی ایشان ایثارگری، تواضع، قاطعیت، امانت، زندگی ساده و طلبگی و ایمان و اخلاص بود.