گفت و شنود

در روزگاری که هنوز نوجوان بود، با دلی پر از عشق به وطن از خانه گریخت تا به جبهه برسد. محرم شرف لی، جانباز سرافراز دوران دفاع مقدس، امروز از خاطرات تلخ و شیرینش می‌گوید؛ از مجروحیتی که نفس را برایش سخت کرد، از دوستانی که به خاک افتادند و از غیرتی که هنوز هم در وجودش زنده است. او می‌گوید: «وطنم را به هیچ احدی نمی‌فروشم؛ چون شرافتم در خاک این سرزمین ریشه دارد.»

عابدین وحید زاده از یاران نزدیک شهید وزوایی بود که از آغاز شکل گیری گردان نهم در کنار شهید محسن وزوایی عضو این گردان شدند و در همه جا یار و همراه شهید وزوایی بود.

نوید شاهد: حجت الاسلام شهید غلامعباس قاسمی یکی از روحانیون شهرستان بروجرد بود که در فاجعه سال گذشته منا به مقام رفیع شهادت نائل آمد.

نوید شاهد: نام شهید «محمدجواد تندگویان» یادآور همراهی قدرت و خدمت صادقانه است. او فقط مدت كوتاهی مسوولیت وزارت نفت را عهده‌دار بود اما در این دوران كوتاه هم لحظه‌ای از خدمت غافل نشد.

نويد شاهد: رضا از اول بناي ماندن در پادگان را نداشت، روزي كه شهيد اقارب پرست از آنجا گريخت، او هم تاب نياورد. آن طور كه مي گفت سرهنگ اقارب پرست از تهران با وي تماس گرفته و گفته بود ماشينش را بردارد و از پادگان فرار كند. رضا هم كه به دنبال فرصت بود، درنگ نكرد...

نسل جديد ممكن است از اصطلاح ملي گرايي، معناي مثبتي را برداشت كند، ولي در ابتداي انقلاب و در دهه 60 ملي گرائي به عنوان آلترناتيو اسلام گرائي و وسيله اي براي مقابله با نظام اسلامي مطرح مي شد و نه به عنوان عاملي براي تشجيع روحيه وطن پرستي...

آيت خيلي حساس بود، خيلي دقيق بود، خيلي پشتكار داشت، در عين حال كه آدم فقيري بود و شايد لباس هايش از نظر ظاهر مطلوب نبود، ولي احساس حقارت نمي كرد و اين نكته مهمي بود كه براي من خيلي جاذبه داشت.

نوید شاهد: مي گويند اصفهاني هاي حزب زحمتكشان با شنيدن وصيت نامه دكتر بقائي ناراحت شدند و گريه كردند. نه، هيچ كس گريه نكرد. من نتوانستم بروم، ولي چند نفر رفته بودند. فقط آقاي حاتم زاده يك خرده اوقات تلخي كرده بود، چون خيال كرده بود دكتر مي ماند و او سمتي چيزي مي گيرد و يك كاره اي مي شود.

دكتر آيت درياي معلومات بود. در مجلس خبرگان از لحاظ سياسي، كسي را مثل آيت نداشتيم كه تاريخ سياسي 100 سال اخير را حفظ باشد. به همين دليل هم آقاي منتظري و دكتر بهشتي بخش زيادي از پاسخ گوئي به شبهات را به عهده او گذاشته بودند. من در تمام طول مبارزات و آشنائي با دكتر آيت، هرگز خطاي مذهبي از او نديدم. در اداره جلسات باسوادتر از او كسي را نديدم. هميشه هم مدافع آيت الله كاشاني و مذهب بود، در حالي كه اغلب افراد از چپ بريده و لائيك شده بودند.

ايشان دو قسم فعاليت آموزشي داشت. يك قسم فعاليت در دانشگاه تهران و يك قسم فعاليت در دبيرستان هاي جنوب تهران. دوستان مشتركي بودند كه سبب ارتباط در هر دو زمينه بودند، مضافاً بر اينكه از سال هاي 55 ، 56 در مورد احزاب و جريانات مربوط به جبهه ملي، من شخصا تحقيقاتي مي كردم و وقتي به حزب زحمتكشان رسيدم، به شهيد آيت برخوردم.

سيد حسن آيت در چنين خانواده اي كه سرمايه علمي نسبتا خوب و مالي و مادي اندك داشت، پا به عرصه وجود گذاشت. مادرش يا به صورت الهام يا رويا و مكاشفه در مورد او حتي در دوران آبستني تا آنجا كه مي توانست سنگ تمام گذاشت و مستحبات و مواردي را كه در كتب ديني و طبي به آن تاكيد شده بود، كاملا رعايت مي كرد. اين طفل نوزاد از همان ابتداي تولد بين خانواده و اطرافيان، از احترام خاصي برخوردار بود