در سالروز شهادت «احمد عادلی گل تپه ئی»؛
پروردگارا، داورا،كريما، اي محبوب محبّان،اي معشوق عاشقان، اي پناه بي‌پناهان، اي شفاي درد دردمندان، اي دستگير و يار مستمندان، اي اميد اميدواران، اي نواي بي‌نوايان، اي نياز نيازمندان، اي نجات گمراهان، اي نور دل عارفان، اي فروغ قلب خالصان، اي عطابخش گدايان، اي جليس ذاكران، اي انيس شاکران. آنانكه دراين امواج پرخروش حيات، به جستجوي تو برخاستند، تو را يافتند، و چون به تماشاي جمالت با ديده دل اي كلّ الكمال نائل شدند، چشم به هم زدني از تو غفلت نكردند و لحظه‌اي بي ياد تو به سر نبردند و يار و ياوري جز تو نگرفتند و به غير تو روي نياوردند.