شهید «احمد رحمانی» در وصیت نامه خود آورده است: همسرم از تو می خواهم که برای همسران شهدا الگو باشی،به خانواده های شهدا روحیه بدهید و بگویی که همسرم راه شهدای شما را ادامه داد و نگذاشت خون آنها پایمال شود.
می بینم که براستی مردانی غیور همچون «قاسم سلیمانی» که فقط برای لبیک گفتن به ندای رهبرشان و خدا می جنگند و چندین بار خودم او را با چهره ی خاک آلود ولی محکم دیده ام.
در وصیت نامه شهید «خسرو بختیاری» آمده است: ما ثابت قدم هستیم و به فرمان امام امت همدوش رزمندگان تا آخرین قطره خون می جنگیم، زیرا ما در مکتب حسین(ع) درس خوانده ایم و از کشته شدن نمی هراسیم.
با اشغال اکثر مناطق کردستان توسط ضد انقلاب فرمان رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) را مبنی بر مبارزه با ترویج کفرو فساد لبیک گفت وبه عنوان بسیجی به سپاه پاسداران پیوست...
يك ماه در فاو بوديم با خيلي ها آشنا شديم، اما من در چهره خيلي ها تفاوت را مي ديدم.حالت عجيبي داشتند و بيشترشان به شهادت رسيدند.جلال يكي از آنها بود، او متفاوت بود.
من دیدم که با دست راستش نمی تواند قرآن را نگه دارد. پرسیدم چرا با دست راستت قرآن را نمی گیری؟ گفت : این دستم همانی است که تیر خورده است. البته درد ندارد اما کار هم نمی کند.
علیرضا شجاعی، دوازدهم تیر ۱۳۴۷، در شهر تهران به دنیا آمد. پدرش رضی‌الله، آهنگری و جوشکاری می‌کرد و مادرش اقدس نام داشت. دانش‌آموز سوم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر آبیک به خاک سپرده شد. برادرش عباس نیز به شهادت رسیده است.
مظفر کرمی‌شالی، دوم دی ۱۳۵۰، در روستای شال از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش حسنعلی، کشاورز بود و مادرش مریم نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش غلامحسین نیز به شهادت رسیده است.
محمد مهر‌پوری، دهم آذر ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش علی، کارگری می‌کرد و مادرش زلیخا نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
صادق بارجینی، نهم مهر ۱۳۴۸، در شهر کرج به دنیا آمد. پدرش حسینعلی، لوله‌کش بود و مادرش معصومه نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه در رشته ریاضی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر قزوین به خاک سپرده شد.
حسین سنماری، بیستم شهریور ۱۳۴۳، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش رضا، کتاب‌فروش بود و مادرش فروغ‌السادات نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته برق درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.