شهدای شاخص
همهمه کوچ بود و هیمنه ایل ،پدر پا در رکاب کهر کرده و بر سینه خاک اسب را به تاخت واداشته بود . کپرها پر سایه و سیه چادرها آراسته ،صدای نی لبک شبانان دهکده گوش ها را نوازش می داد . بلبلکان برای گل نواهای هزار دستان را ساز می کردند ، بوی آویشن و ریواس و چویل ،دنا و نیر و خامی را صفای دیگری بخشیده بود ، درست سال 1342 بود که کوروش باباپور چشم به جهان گشود .