خاطره/روزهای اولیه دفاع

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید كمال خبازي، پنجم بهمن 1345، در شهرستان بهبهان به دنيا آمد. پدرش حبيب، نانوا بود و مادرش خورشيد نام داشت. دانشجوي سال اول دوره كارشناسي در رشته تربيت معلم بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و سوم دي 1365، در شلمچه بر اثر مصدوميت شيميايي به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد.

متن خاطره:

کمال دانش آموز سال اول هنرستان بود که جنگ تحمیلی آغاز شد در روز اول جنگ برای دید و بازدید به خرمشهر به منزل دایی مان سری زده بودیم و کمال هم همراه ما بود.

کمال بدون اطلاع بزرگترها از خانه خارج شد و همراه مردم به مقابله با دشمن متجاوز پرداخت نگرانی خانواده لحظه به لحظه اوج می گرفت که ناگهان خبر رسید که زخمی شده و به بیمارستان آرین خرمشهر برده شده است .

سریعا پدر و دایی به بیمارستان رفتند و پس از باند پیچی دست و پای مجروحش او را به منزل آوردند اما لحظه ای آرام و قرار نداشت و پس از یکی دو روز مجددا از خانه فرار کرد و این بار با تعدادی از مردم گروهی را تشکیل داده و منظم تر در برابر ارتش متجاوز بعثی قد برافراشت.

پس از چند روز با اصرار او را با خود به بهبهان بردیم ولی کمال همواره در اندیشه جبهه و جنگ بود. در عملیات والفجر مقدماتی ،والفجر1،خیبر ،والفجر8 و کربلای 1حماسه هایی ماندگار آفرید.

همیشه می گفت:«من راه خود را یافته ام و بر آن باور و یقین قلبی دارم.»

عاقبت در عملیات کربلای 5 بود که شهید کمال خباری به فیض عظیم شهادت دست یافت و به شهدای مظلوم خرمشهر که روزی در کنار آنها می جنگید پیوست.