زندگي نامه شهيد منوچهر صفري ستوده/ اين دنيا يك دنيايي است كه در آن رهگذريم
يکشنبه, ۱۳ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۰۰
شهيد منوچهر صفري ستوده يكماه در انديمشك امدادگر بود پس از آن به كردستان رفت و به عمليات(النصر يك)در مرودشت شركت كرد كه پس از آن ديگر از او خبري نشد.
به گزارش نویدشاهدگیلان شهيد منوچهر صفري ستوده سال 1342 در روستاي نوده از توابع رودبار در خانواده اي مذهبي بدنيا آمد.او را خدا پس از 7 سال همراه با خواهرش دوقلو به خانواده اش داد.برادر ستوده در هفت سالگي به دبستان رفت و تا پايان اين دوره را ادامه داد و بعلت فقدان مدرسه از ادامه تحصيل محروم ماند وي در چهارده سالگي به تهران آمد و مشغول صافكاري در مكانيكي پرداخت تا اينكه 18 ساله شد و بخدمت اعزام گرديد و تمام مدت خدمتش در منطقه مشغول نبرد با بعثيان بود و برادر ستوده بعد از پايان خدمت ازدواج نمود و پس از آن درشركت سايپا استخدام گرديد.
او عضو بسيج شركت بود و مسجد علي بي ابيطالب نيز عضو بود و هر شب به مسجد ميرفت و در هفته يكبار در شركت و يكبار هم در مسجد نگهبان بود.ولي هميشه به ياد جبهه بود و همين منظور در آذر ماه 64 با اينكه فرزند 15 ماهه داشت عليرغم مخالفتهاي همسر و مادرش به جبهه رفت كه سه ماه طول كشيد و نامه در صالح آباد در بود پس از پايان ماموريت بخانه بازگشت و قرار بود كه تابستان باز هم برود كه بعلت مخالفت خانواده و اينكه برادرش هم در جبهه بود از رفتن منصرف گرديد.اما باز هم در 28 بهمن 1365 خانواده اش را نزد خانواده همسرش بود يكماه در انديمشك امدادگر بود پس از آن به كردستان رفت و به عمليات(النصر يك)در مرودشت شركت كرد كه پس از آن ديگر از او خبري نشد.
برادر ستوده داراي اخلاقي بسيار نيكو در خانواده بود هميشه به خانواده اش راجع حجاب سفارش ميكرد.هميشه همسر را از خود راضي نگه ميداشت او پيرو خط امام بود و حقيقتا شخصي مومن و متقي بود او گفت كه راه امام خميني همان راه حسين(ع)است كه ما اگر راستگوي باشيم بايستي اين راه را طي كنيم ميگفت اين دنيا يك دنيايي است كه در آن رهگذريم و بايد به فكر آخرت باشيم تا به آتش جهنم نسوزيم.
او عضو بسيج شركت بود و مسجد علي بي ابيطالب نيز عضو بود و هر شب به مسجد ميرفت و در هفته يكبار در شركت و يكبار هم در مسجد نگهبان بود.ولي هميشه به ياد جبهه بود و همين منظور در آذر ماه 64 با اينكه فرزند 15 ماهه داشت عليرغم مخالفتهاي همسر و مادرش به جبهه رفت كه سه ماه طول كشيد و نامه در صالح آباد در بود پس از پايان ماموريت بخانه بازگشت و قرار بود كه تابستان باز هم برود كه بعلت مخالفت خانواده و اينكه برادرش هم در جبهه بود از رفتن منصرف گرديد.اما باز هم در 28 بهمن 1365 خانواده اش را نزد خانواده همسرش بود يكماه در انديمشك امدادگر بود پس از آن به كردستان رفت و به عمليات(النصر يك)در مرودشت شركت كرد كه پس از آن ديگر از او خبري نشد.
برادر ستوده داراي اخلاقي بسيار نيكو در خانواده بود هميشه به خانواده اش راجع حجاب سفارش ميكرد.هميشه همسر را از خود راضي نگه ميداشت او پيرو خط امام بود و حقيقتا شخصي مومن و متقي بود او گفت كه راه امام خميني همان راه حسين(ع)است كه ما اگر راستگوي باشيم بايستي اين راه را طي كنيم ميگفت اين دنيا يك دنيايي است كه در آن رهگذريم و بايد به فكر آخرت باشيم تا به آتش جهنم نسوزيم.
نظر شما
