به مناسبت سالروز «شهادت» وصیت نامه «شهید محمدرضا آزادان» منتشر شد؛+دستخط شهید
شاید باورتان نباشد که محمد دیگر زنگ در را به صدا در نمی آورد و دیگر مرا نمی بینید ولی بهر حال بعد از شهادت من اندوهگین نشوید و خودرا ناراحت نکنید فقط بیاندیشید که مرگ برای همه است این دنیا تنها زحمت و اندوه است. و اضافه شدن بار گناهان پس خوشحال باشید که مرگ من ، مردن نیست بلکه زندگی دوباره است در کنار آقا امام حسین (ع) و دیگر شهداء به برادران کوچکم بفهمانید که محمد پیش خدا رفته و الان در آسمانها خوشبخت زندگی می کند .
شهید

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید محمدرضا آزادان/ چهارم آبان 1346، در شهرستان شمیرانات به دنیا آمد. پدرش قاسم، کارکر پالایشگاه بود و مادرش منور نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. در شرکت نفت به حرفه های نجاری و کارگری پرداخت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دهم مرداد 1366، با سمت مسئول آتشبار در بمباران میمک بر اثر سوختگی شدید به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران قرار دارد.

وصیت نامه پر بار شهید «محمدرضا آزادان» که در پرونده فرهنگی شهید در بنیاد شهید درج شده است را در ادامه می خوانید؛

بسم الله الرحمن الرحیم

با درود به ارواح طیبه شهدا و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی:

اینجانب محمد رضا آزادان فرزند قاسم که مشغول خدمت در گردان 301 آتش بار 2 ل 24 در میان کوههای میمک می باشم وصیت می کنم که :

در حال حاضر که من مشغول نبرد با دشمنان خدا ، پیغمبر و قرآن هستم دریافته ام که روز به روز دلم از دنیا بریده و حسی در من پیدا شده که نمی توانم و نمی دانم چگونه آن را بیان کنم حسی شبیه به میل به یک لذت بی پایان فکر می کنم کم کم نور خدا در دلم می تابد و میل من رفتن و پر کشیدن به سوی خدا است .

دیگر از این نگران و ناراحت نیستم که اگر من کشته شوم مادرم چقدر اندوهگین می شود ، پدرم کمرش می شکند ، خواهرانم در غم هجر من می سوزند و برادران کوچکم در سنین کودکی داغدار و سیاه پوش من خواهند شد .

هیچ گاه از مردن نترسیدم . تنها علت میل به زنده بودن در من به جهت ایجاد نشدن اندوه برای خانواده ام بود که عجیب است دیگر این موضوع نیز برایم اهمیتی ندارد زیرا آنها باید به این واقعیت پی ببرند که سرانجام همه مرگ و رفتن به سوی معبود است پس چه بهتر این مرگ در راه خدا باشد نه مرگ در راه لذات دنیا .

مانند آن موقع که نزدیک بود با پدرم در دریا غرق شویم و در میان امواج دریا ناپدید گردیم . اگر چه من در سنگر کوهها در توپخانه خدمت می کنم و دست عراقی ها برای کشتن من به ما نمی رسد.

شهید

بهر حال ، مادر مهربانم ، پدر بزرگوارم ، خواهران عزیزم و برادران دوست داشتنی ام روزی که این وصیت نامه به دست شما برسد من در میان شما نیستم .

شاید باورتان نباشد که محمد دیگر زنگ در را به صدا در نمی آورد و دیگر مرا نمی بینید ولی بهر حال بعد از شهادت من اندوهگین نشوید و خودرا ناراحت نکنید فقط بیاندیشید که مرگ برای همه است این دنیا تنها زحمت و اندوه است.

و اضافه شدن بار گناهان پس خوشحال باشید که مرگ من ، مردن نیست بلکه زندگی دوباره است در کنار آقا امام حسین (ع) و دیگر شهداء به برادران کوچکم بفهمانید که محمد پیش خدا رفته و الان در آسمانها خوشبخت زندگی می کند .

از مال دنیا هیچی ندارم جز اندکی وسایل که به کسانی که نیازمند آن می باشند می بخشم . تنها چیز گرانبهایم برای شما سفارش من به شما برای خواندن نماز و دوری از گناه و دوری از پرستش دنیا و حفظ و پشتیبانی از انقلاب اسلامی مان و سفارش به حمایت از امام عزیز این عارف شب زنده دار است .

به امبد دیدارمان در بهشت برین نزد پروردگار مهربانمان

سرباز وظیفه محمد رضا آزادان

منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده