کافر خوش رو بهتر از مومن ترش رو

به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی،جانباز شهید «رجبعلی قلی زاده» نهم فروردین ماه 1349 به دنیا آمد. پدرش یحیی و مادرش فاطمه نام داشت.شهید رجبعلی دو فرزند با نام حسین و امین داشت که ایشان در هفتم اسفند ماه 1382 دار فانی را وداع گفت و به مقام والای شهادت رسید.

وصیتنامه شهید «رجبعلی قلی زاده » را با هم میخوانیم:

اين عمر با عزت خود را در جهاد با دشمنان خداوند که به نوعي مي خواستند جدايی بين مسلمانان ايجاد کنند و شيعه را ضعيف جلوه نمايند صرف کردم . افتخار من همين است که همه وجودم و تک تک اعضايم را در راه خداوند دادم و او را شاکر مي باشم که توفيق قيام کننده و حمايت کننده هاي اصلي دين را به من داده است.

بر تک تک فرزندانم توصيه مي کنم که به هيچ عنوان حتي اگر به قيمت وجودشان تمام شود دست از حمايت دين رسول الله بر ندارند و از کساني که فقط به خاطر آبروي خانواده يا خويش به چاپلوسي بر مي خيزند به دور باشند و با آناني که يک رنگ و يک دست هستند دوست شوند و رفيق نا اهل که هيچ اعتقادي ندارد و حتي ناموس خود را به تمسخر مي گيرد بر حزر باشند.

امين و حسين هر دوي شما، عزيزان من هستيد و شما را وقف اسلام مي نمايم . پاک دامن ترين زني که من مي شناسم مادرتان مي باشد چون هم به شرع و هم به قانون وارد است و تنها اوست که سعادت و خوشبختي شما را مي خواهد. هرگز از مال خدا نترسيد و براي سعادت و خوشبختي خلق خدا خرج کنيد چون باعث خوشنودي او مي شويد و شما را بيمه مي کند.

همان گونه که ابا عبدالله الحسين (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) هميگر را تنها نگذاشتند و هميشه به فکر مادر خود بودند شما هم به فکر همديگر باشيد به طوري که شادي و غمگيني براي هر دوي شما باشد. مادرتان به خاطر من رنج فراوان کشيده، پس هميشه ياور و مددکار او باشيد.

هرگز به پند و اندرز ديگران که به ظاهر با شما دوست هستند گوش ندهيد ليکن احترام به بزرگتر حتي به کوچکتر را فراموش نکنيد. من هر چند با بيماري مواجه شدم ولي هرگز زانوي خجلت پيش ديگران نزدم و با افتخار تا آنجا که توان داشتم بر زانو و بازوي خود تکيه زدم. چشم به مال ديگري نداشتم و تا آنجا که توانستم به ديگران که حتي خود نمي شناختم کمک کردم. هميشه صدقه بدهيد حتي بي ارزش باشد. هرگز فقير، بيمار و يتيم را فراموش نکنيد.

اگر دست من از دنيا کوتاه شد پنجشنبه و جمعه به ديدار خاک من بياييد زيرا من مطمئن هستم که روز شلوغي را خواهيم داشت و چون منتظر واقعي آقا بودم مطمئناً او مرا بر سفره خوان خود راه خواهد داد و چون به زيارت جدش شتافتم، خود امام حسين (ع) کمک خواهد کرد و در مواقع کمک ياري خواهد نمود پس شما هميشه بعد از روز دوشنبه به فکر من بيفتيد و برايم دعاي خير بفرستيد دست من از دنيا کوتاه است .

اگر از ديگران کوتاهي ديده ايد به احترام شهدا کنار بگذاريد و با تکريم و خوش رويي نگاه کنيد زيرا کافر خوش رو بهتر از مومن ترش رو مي باشد .

به ديدار قبور بزرگان برويد و طلب آمرزش نماييد و هرگز زيارت پيغمبران ، امامان و خانه خدا را فراموش نکنيد.