خاطره‌‌ای از شهید «محمد دادی‌زاده»
چهارشنبه, ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۱۳:۰۵
خواهرزاده شهید تعریف می‌کند: شهید می‌گفت «من باید بروم چون در جبهه وضعیت خیلی به هم ریخته شده است و هم‌رزمانم در آن‌جا مشغول جنگ با صدامیان هستند. وظیفه من است که بازگردم و پا به پای هم‌رزمانم بجنگم و از آب و خاک کشورم دفاع کنم.»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «محمد دادی‌زاده» بيست‌ و پنجم آذر ماه 1338، در شهرستان بندرلنگه ديده به جهان گشود. پدرش محمد (فوت1338) كارگر بود و مادرش نجيبه نام داشت. تا اول راهنمايی درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور يافت. بيست ‌و ششم بهمن ماه 1360، در تنگه چزابه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.

قب

وظیفه من است که بازگردم و پا به پای هم‌رزمانم بجنگم

شهید در آخرین مرخصی‌اش که به بندرلنگه بازگشته بود هنوز چند روز مانده بود مرخصی‌اش تمام شود که وسایل‌هایش را جمع کرد و برای برگشت به جبهه خود را آماده کرد. هر چی ما به شهید می‌گفتیم نرو، هنوز مرخصی‌ات تمام نشده می‌گفت «من باید بروم چون در جبهه وضعیت خیلی به هم ریخته شده است و هم‌رزمانم در آن‌جا مشغول جنگ با صدامیان هستند. وظیفه من است که بازگردم و پا به پای هم‌رزمانم بجنگم و از آب و خاک کشورم دفاع کنم».

موقع خداحافظی همه گریه می‌کردیم. خیلی ناراحت و بهم ریخته شد و ما را قسم داد که هرگز اشک نریزیم. شهید می‌گفت «با اشک ریختن شما دشمن شاد خواهد شد، پس خوشحال باشید»، این آخرین مرخصی او بود تا اینکه یک روز خبر شهادتش را برایمان آوردند.

(به نقل از خواهرزاده شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده