براى زندگى، مسیری درست انتخاب کنید

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «عبدالرسول مرادی» 17 مهر سال 1340 در خانواده ای متوسط و متدين در شيراز ديده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات ابتدايی و راهنمایی را در مدرسه صالح و دوره متوسطه را در دبيرستان حاج قوام شيراز با اخذ مدرک ديپلم به پايان رساند. پس از آن تحصيلات عاليه را در دانشگاه صنعتی شريف تهران در رشته معماری ادامه داد. در دوران انقلاب همگام با حرکت های اسلامی مردم شيراز بود. با رسيدن به سن سربازی به خدمت سربازی رفت و در تيپ 55 هوابرد مشغول خدمت شد. وی پس از چندی سرانجام 19 اردیبهشت ماه 1361در عمليات ظفرمند بيت المقدس در مصاف با دشمن بعثی در جزيره مجنون به شهادت رسید.

بیشتر بخوانید: شهیدی می نویسد: من زنده ام و بر کار شما نظارت می کنم

متن وصیت 2:

به نام خدا وصيتنامه بنده خدا عبدالرسول مرادى خولنجانى. اين وصيت نامه را نه بخاطر تقسيم اموال نوشتم چرا كه مالى ندارم و نه بخاطر نصيحت به ماندگان چرا كه خودم را كسى نمى دانم بلكه فقط حرفهايى داشتم با خانواده و دوستان كه مى خواستم بزنم.

21 سال زحمت برای پدر

اول از تمام خانواده معذرت مى خواهم چونكه من به جز دردسر چيز ديگرى برايشان نداشتم. بخصوص از پدر و مادر و خاله چرا كه 21 سال برایم زحمت كشيدند و من هيچ كارى براى شما نكردم و تنها از شما مى خواهم تا مرا ببخشيد و حلال كنيد و گرنه خدا مرا نخواهد بخشيد و ازشما مى خواهم كه برایم گريه و زارى نكنيد.

مسیری درست براى زندگى انتخاب کنید

قسمت دوم را كه اختصاص به دوستان دادم نيز چيزى ندارم كه بگويم و نه نصيحتى چرا كه آنها را از خودم خيلى برتر مى دانم و همانطور كه از حضور همه شرمنده بودم از حضور دوستان نيز شرمسارم چرا كه براى آنها دوست خوبى نبودم و ان شاءالله كه مرا مى بخشند اما اين را بگويم كه از من كوچكتر بشنوند و در زندگى سعى كنند كه يك راه صحيح براى زندگى كردن پيدا كنند.

طلب مغفرت

در آخر از همه خانواده و دوستان عاجزانه تقاضا مى كنم كه برایم طلب مغفرت نكنند چرا كه من بنده گناهكارى بودم و شايد كه خدا بخاطر دعاهاى شما مرا ببخشد و نيز مى خواهم به هر طريق برايشان ممكن است قرض هاى من را در مورد نماز و روزه ادا كنند. بنده خدا مرادى.

انتهای متن/