هر چه در توان دارید،در راه توفیق اسلام در دنیا و ترویج آن اشاعه فرهنگ انقلاب بکار برید/«شهید باباعلی ابراهیم زاده سابقی» +دستخط شهید

همانطور که می دانی من به جنگ می روم، به جنگ کسی که به وطن ما تجاوز کرده است، با امکاناتی که دشمن دارد، معلوم نیست که من از این مأموریت برگردم یا نه. من تمام کوشش خود را برای یک مأموریت شایسته انجام خواهم داد، پدرم باید من به عنوان مسلمان یک چند مطلبی را خدمت شما عرض نمایم.

پدر مهربانم، پدر عزیزتر از جانم، تو بخاطر من از تمام خوشیهای زندگی دست برداشتی. امیدوارم که شما نیز مرا ببخشید، پدرم من نیز باید یک مطلب به حضورتان معرفی نمایم، اگر روزی خبر شهادت من را آوردند از تو می خواهم که صبور و بردبار باشی و شما تنها پدری نیستی که فرزندت را از دست می دهی و مرا نیز در آرامگاه بهشت فاطمه دفن کنید.

پدرم با چیزی که داشتی از دست رفت خودت را مشغول مساز، و باید این را بدانی که در نبود من نیز تو باید برای جهاد به جبهه های حق بیایی و برای حفظ میهن و دفاع از وطن به جبهه بیا به امید پیروزی حق علیه شمشیر ها.

خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار/ به تاریخ نهم آبان 1364/ محور هفت تپه

در ضمن مادر عزیزم؛ اگر فرزند شما شهید شد، برای بنده گریه نکنید برای امام عزیزمان گریه کنید. خواهرانم و برادرانم همین طور پیش مادران شهدا سربلند باشید.

شعارمان مرگ بر آمریکا/ مرگ بر شوروی/ مرگ بر اسرائیل را بلند بگوید که دشمن صدای شما را بشنود.

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

« السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ ابْنَ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ ابْنَ الْمَظْلُومِ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ  اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ؛وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ اَلسَّلامُ‏ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ دينِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ رَسُولِ اللَّهِ، بِاَبى‏ اَنْتُمْ وَاُمّى‏»

سلام خدا و مقربان درگاه خدا بر تو ای حسین، ای درس آموز ایثار و شهادت، ای یادگار خاتم انبیاء، ای عصاره مظلومیت در تاریخ، سلام بر تو و معلمان مکتب بر شهیدان همواره شاهد، بر اعصارو ادوار، بر آنان که با ایثار خون پاک خویش ندای تو را لبیک گفتند و بر آنان که با تعهد خویش به سوی تو شتافتند و در انتظار شهادتند و سعادت.

ای مومنین، ای مستضعفین، ای خوانندگان این وصیت نامه گواه باشید من رفتم و پس از گذشت 1346 سال از ندای حسین، او را معاضدت نمودم، ای زمان شاهد باش. ای زمین گواه باش، من در سال 1361 رفتم تا ندای حسین را که در سال 1361 در دشت بهت زده کربلا، در میان آن خاموشان پست تر از موش و در غوغای یکایک شمشیرها و نیزه ها و در پس تمام مظلومیتهای تاریخ بر آمد، جواب گویم و خون بی ارزشم را در رکاب فرزند برومندش ، روح الله به درگاه احدیت هدیه برم و می گویم اگر دین محمد(ص) با خون من قوام می یابد، پس ای شمشیرهای آغشته مرا برگیرید و به دیار عاشقان سوقم دهید.

آنجا که فقط پرواز ... بیائید و مرا از این زندان برهانید تا بسان مرغی سبکبال آزاد و رها از تعلقات دنیوی به سوی او بروم کسی که از اویم و عشقم این است که به سویش بروم. گوشهای سنگین و قلبهای مهرخورده و چشمان کور شده دنیای مظلومیت منحط و ظالمیت به انحطاط کشنده، به هوش باشند.

من شهادت خود را در قلب تاریخ خواهم نگاشت، تا ابوسفیان ها، ابوجهل ها، ابن زیادها و تمامی ملعونان تاریخ از قابیل گرفته تا آخرین نفر از این سلاله خبیثه را به پای میز محاکمه بکشانم، شهادتم را در سینه تاریخ حکاکی خواهم کرد تا بگویم من فرزند هابیلم و دست آموز حسین(ع)، تا وقتی که انتقام خون مظلومان تاریخ را نگیرم از پای نخواهم نشست.

تا در توان دارم جهاد خواهم کرد و در آخر راه به تنها سلاح دست خواهم برد، شهادت... آری من با شهادتم غاصبان قدس و حرمین شریفین، عتبات عالیات و تمامی امکنه مقدسه و کاخ نشینان شرق و غرب و به زنجیر کشندگان مستضعفان را به پای میز محاکمه خواهم کشید.

همان سان که مولایم حسین، تمامی ستمگران را به محاکمه کشید. و تو ای تاریخ، ای کربلای ایران، ای دشت خونین عباس و شهر مخروبه «موسیان» شاهد باش که من با خونم به سالارم عرض کردم:«» آری شهادت، زینت محمد(ص) و آل اوستو میراث است.

چه باک از شهادت که خود تولدی نوین است. آغازی تازه بر پایانی کوتاه و وسیع تا از مهر دنیا به مقر عقبی برسم. مرغابی را چه باک از آب، ای راهیان راه سرخ شهادت، گل غنچه های دشت صیانت، ای شکوفه های باغ رسالت، سرخ جامگان دریده تن... شما استکبار را خلع سلاح کردید، اقیانوس خون شما به یقین با تلاطم مقدسش، انسانیت وامانده را روح تازه ای دمیده و کاخ های ضدخدائی و غیر خدایی را برافکند.

شما رفتید و باری بر دوش من نهادید، من هم آمدم تا این بار را به دوش حزب الله بگذارم، و حال تو ای امت اسلامی، ای تک درخت شوره زار وسیع کفر و اتحاد جهانی، به خود آی فرصت غنیمت دار که فردا دیر است، علم مبارزه بر دوش گیر و ره حسین بسوی تو شفاعت حسین رسی و به دیدار مولای حسین نایل شوی.

ای کسانی که در پشت جبهه هستید، به خدا قسم اگر سختی اعمال ورزید و کفران نعمت آزادی استقلال و جمهوری اسلامی را کنید، خداوند این نعمت عظیم را از شما سلب خواهد کرد. مبادا با تمرد از امر ولی امرمان، اَن نَفسِ قدسی، آن نایب بر حق مهدی(عج)،باب اخوت و کلید وحدت، روح الله خداوند این نعمت را از شما بگیرد.

هر چه در توان دارید، در راه توفیق اسلام در دنیا و ترویج آن اشاعه فرهنگ انقلاب و مفاهیم قوی آن در بین خودتان و در اقصی نقاط دنیا بکار بندید. باید برخورداری از تقوی و اخلاص و التزام عملی به تمامی احکام الله و حراست از حدود الله و انجام مستحبات و اجتناب از مکروهات تا هر چه زودتر زمینه ظهور و فرج منجی دردمندان و منتظران، شیره جان فاطمه (س) و تقاص گیرنده خون حسین و تمامی مظلومان عالم و اقامه کننده قسط و عدل، مهدی (عج) را فراهم سازید.

و بر خود این افتخار را جان سازید که کشورتان کشور امام زمان سلام الله باقی بماند و همچنان قدوم مبارکش را بر خاک سر شما بنهد. باز سفارش می کنم مبادا شهدا را پیش حضرت باری تعالی خجل سازید.

مبادا با اعمالتان دست ما را به جهت شفاعت ببندید، مبادا با ریت و ریایتان دل رسول الله را بیازارید. مبادا با تمرد از امامان دل اول اماممان علی(ع) را به درد آورید. مبادا با تفرقه و تشت جگر پاره امام حسنمان نمک بپاشید، مبادا شما را که با ظلم و سکوت در مقابل ظلم ظالمین و ترک امر به معروف و نهی از منکر چاک چاک سید و سرور مظلومان، حسین بن علی چاک ترکنید.
ادامه دارد...