وصیت نامه شهید حسین حاتمی

بسمه تعالي

" ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون ، گمان مبريد آنهايي که در راه خدا کشته مي شوند مرده اند بلکه زنده اند و در نزد خداي خود روزي مي خورند ، (قرآن کريم ) "ما در ره عشق نقض پيمان نکنيم ، گر جان طلبد دريغ از جان نکنيم . دنيا اگر از يزيد لبريز شود ، ما پشت به سالار شهيدان نکنيم . با سلام و درود به منجي عالم بشريت و نائب خاص آن امام بزرگوار حضرت آيه الله روح الله موسوي الخميني و با سلام به خانواده هاي شهداء و اسراء و معلولين و مجروحين جنگ تحميلي و با سلام به ملت شهيد پرور ايران بخصوص امت حزب الله و شهيد پرور پاقلات . خدايا ترا شکر مي گويم که در ابتدا سعادت و در آخر شهادت را نصيب ما نمودي خوشحاليم که در پيش سرور شهيدان حسين ابن علي (ع) شرمنده نيستم زيرا همچون او بدنم خونين و غرقه به خون است . پدر و مادرم و برادرانم و خويشان و قومانم در شهادت من صبور باشيد و صبر را پيشه خود سازيد . پدر و مادرم در شهادتم گريه و زاري نکنيد خوشحال باشيد که توانستيد فرزندي را بزرگ کنيد و در راه اسلام و ابا عبدالله الحسين و انقلاب قرباني سازيد . در شهادت من هيچگونه ناراحتي بخود راه ندهيد من از علي اکبر و قاسم ابن الحسن بهتر نيستم آيا خون من از خون شهداي کربلا و ديگر شهدا رنگين تر است شهداي کربلا رهبران و سروران ما بودند آنها بودند که با اهدا خون خود اسلام را زنده کردند و به ما رساندند و تنها ما رهرو و قرباني راه آنها و اسلاميم . پدر و مادرم شما که نام حسين بر من گذاشتيد اگر خواسته باشيد که با اين نامگذاري حب خود را به حسين عليه السلام نشان دهيد پس از اين شهادت دلگير و غمگين نباشيد و دوستي با امام حسين عليه السلام تنها با نامگذاري خاتمه نمي يابد و بايد به آن عمل کرد و حالا که شما به آن عمل کرده ايد و بايد خوشحال باشيد که توانستيد فرزندي را قرباني راه حسين عليه السلام کنيد چه شيرين است آن هنگاميکه اسلحه از زمين کنده مي شود و به سوي دشمن نشانه مي رود و چه شيرين است آن هنگامي که در خون خود مي غلطيم و به معبود خويش مي پيونديم . هنگام  تشييع جنازه ام دستهايم را از تابوت بيرون کنيد تا براي آدمهاي مال دوست و دنيا دوست واضح شود که از اين دنيا چيزي با خود نمي برم کفن را از روي صورتم کنار زنيد تا مردم بي خبر از مرگ بدانند که عاقبت مرگ به سراغ همه آنها خواهد آمد و بر لب آنها مهر سکوت مي زند . پس چه بهتر است که اين مرگ در راه خدا باشد و براي زنده نگه داشتن اسلام قدمي برداشته باشيم . پدر و مادرم و تمام خويشان و آشنايان و دوستانم اين حرف که مي گويند فلان انسان ناکام از اين دنيا رفته است همه اين حرفها اراجيف و هرزه است آنهايي که در راه خدا کشته مي شوند ناکام از اين دنيا نرفته اند و من نيز از اين دنيا ناکام نرفته ام . عروس من اسلحه ام بوده و حجله گاه من سنگرم بوده است و نقل و شيريني عروسي من نيز تير و ترکشهاي کافران بعثي بوده است و من نيز عروس خويش را در بغل گرفتم و به معبود خويش پيوستم گر چه من در اين دنيا اميد و آرزوهايي داشته ام ولي در اين دنيا اين چکيده از نعمتهاي آن دنياست و تمام نعمات نشدني در آن دنياست . خواهرانم از اين که مي نويسم خواهرانم منظورم تنها خواهران خودم نيست بلکه تمامي خواهران ايراني بخصوص خواهران محترمه روستاي پاقلات در حفظ حجاب و عفت اسلامي خود کاملاً کوشا باشيد و حجاب اسلامي را رعايت کنيد بگفته امام اگر بي حجابي و بي بند و باري تمدن است پس حيوانات از ما متمدن تر هستند پس در اينجا فرق ما با حيوانات چيست حيوان که چنين عريان و بي بند و بارند عقل و شعور و درک مسائل ندارند وتنها فکرش به خوردن و زنده ماندن است و ما انسانها که خداوند عقل عطايمان کرده است و بايد عقل و شعور خود را به کار اندازيم و همچنان که خداوند خواسته از آن استفاده نمائيم . در اينجا وصيت نامه خود را به اتمام مي رسانم به اميد اينکه همه شما راه الله و صراط مستقيم را پيشه خود کنيد . ديگر اي مادر بدنبال مگرد ، قلب گرمم خاک شد در گور سرد . من شهيد شاهد ظلمي عظيم ، ميهمانم پيش رزاق کريم . منزل من گلشن نوراني است ، ني مثال اين جهان فاني است . روح من را باز بيني هر زمان ، پاک و تابان در ميان اختران .

والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته 19/10/1366 .

از طرف حسين حاتمي .