زندگی نامه شهيد رضا باغباني در بیست و سومین سالگرد شهادت
شنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۲۳:۲۶
شهيد رضا باغباني داراي قلبي پاک و سرشار از عشق و محبت بود مظلوميت را از امام حسين عليه السلام و سخاوت را از مولا علي عليه السلام آموخته بود . تمام سفارش او بيشتر به تقوا و دعا به امام و رهبرش بود...
بسم رب الشهداء
متن زندگي نامه شهيد رضا باغباني : " و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل اله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون .فرحين بما اتا هم الله ." سخن گفتن از شهيد بسي مشکل است زيرا روح او از روح خاکيان فاصله گرفته و به او اوجي پرواز کرده که خاکيان به او نمي توانند تظاهر کنند ولي آنچه مسلم است آن است که هدف و نيت است که به وجود هر شخص علمش ارزش مي دهد ، آري او که به سوي خدا رفته پس پناگويش خدايش خواهد بود که هر چه کرامت و بزرگ و چه فخر پايدار جهان آفرين و تير پروران سوي ديارش عطا کند ، حيات و زندگي "و ؟؟ احياء جوار الله عند ربهم" ؟؟؟ نيکو و دائم "يرزقون" . شادماني و سرور ابدي "فرحين بما اقامه الله من فضله ". شهيد رضا باغباني در سال 30/6/1352 در يک خانواده اصيل مذهبي در کازرون ديده به جهان گشود و در همان دوران کودکي علاقه به درس و در چهره او نمايان بود تا اينکه دوره ابتدائي را در دبستان شهيد چمران سپري نمود و او دوره دبستان را سپري کرد و بعد در مغازه آقاي پرويزي کار خياطي را شروع کرد و مشغول به کار شد زماني بود که انقلاب شکوهمند اسلامي ايران به رهبري قائم عظيم الشان و بت شکن زمان امام خميني به اوج رسيده بود .شهيد باغباني از همان دوران عشق به اسلام را پرورانيده بود و روح بزرگ و پر عظمتش در کالبد کوچکش سنگيني مي کرد و همين روح بلند او باعث شد که در تمام تظاهرات و اجتماعات مذهبي به طور فعال شرکت کند . شهيد رضا باغباني در مهاباد و کردستان مشغول به خدمت بود . او در اوائل جنگ در مهاباد و کردستان مشغول جنگ بود و در اين مدت در طي تماس هاي تلفني و نامه هايي که مي فرستاد تمام سفارش او بيشتر به تقوا و دعا به امام و رهبرش بود شهيد باغباني او واقعا مظلوم بود و از همان دوران کودکي اش مظلوميت در چهره او مشاهد مي شد بخشش و سخاوت بس عجيب داشت او زماني که مي خواست به بيرون از خانه برود اگر خانم هاي همسايه در داخل کوچه ايستاده و يا نشسته بودند بر مي گشت و داخل خانه و از پدر و مادر خود مي گفت که من رویم نمي شود بيرون بروم و از پدر و مادر خود خواهش مي کرد که به آنها بگويند بروند داخل منزلشان تا من بروم بيرون خدايا او اين درس ها را از که آموخته بود جائي تعجب نيست مظلوميت را از امام حسين عليه السلام و سخاوت را از مولا علي عليه السلام آموخته بود . شهيد رضا باغباني داراي قلبي پاک و سرشار از عشق و محبت بود شهيد با وجود اينکه 20 روز ديگر تا پايان خدمتش باقي نمانده بود در 1372/1/14 به مقام بلند شهادت رسيد .او رفت اما نشان داد که دنيا آزمايشي بيش از جانب پروردگار نيست او رفت ! اما نظاره گر است که چگونه از خون بنا حق ريخته اش پاسداري مي شود او رفت و پرده از صحنه ديگر از جنايات يزديان تاريخ را کنار زد .روحش شاد و يادش گرامي و راهش مستدام باد .والسلام
متن زندگي نامه شهيد رضا باغباني : " و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل اله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون .فرحين بما اتا هم الله ." سخن گفتن از شهيد بسي مشکل است زيرا روح او از روح خاکيان فاصله گرفته و به او اوجي پرواز کرده که خاکيان به او نمي توانند تظاهر کنند ولي آنچه مسلم است آن است که هدف و نيت است که به وجود هر شخص علمش ارزش مي دهد ، آري او که به سوي خدا رفته پس پناگويش خدايش خواهد بود که هر چه کرامت و بزرگ و چه فخر پايدار جهان آفرين و تير پروران سوي ديارش عطا کند ، حيات و زندگي "و ؟؟ احياء جوار الله عند ربهم" ؟؟؟ نيکو و دائم "يرزقون" . شادماني و سرور ابدي "فرحين بما اقامه الله من فضله ". شهيد رضا باغباني در سال 30/6/1352 در يک خانواده اصيل مذهبي در کازرون ديده به جهان گشود و در همان دوران کودکي علاقه به درس و در چهره او نمايان بود تا اينکه دوره ابتدائي را در دبستان شهيد چمران سپري نمود و او دوره دبستان را سپري کرد و بعد در مغازه آقاي پرويزي کار خياطي را شروع کرد و مشغول به کار شد زماني بود که انقلاب شکوهمند اسلامي ايران به رهبري قائم عظيم الشان و بت شکن زمان امام خميني به اوج رسيده بود .شهيد باغباني از همان دوران عشق به اسلام را پرورانيده بود و روح بزرگ و پر عظمتش در کالبد کوچکش سنگيني مي کرد و همين روح بلند او باعث شد که در تمام تظاهرات و اجتماعات مذهبي به طور فعال شرکت کند . شهيد رضا باغباني در مهاباد و کردستان مشغول به خدمت بود . او در اوائل جنگ در مهاباد و کردستان مشغول جنگ بود و در اين مدت در طي تماس هاي تلفني و نامه هايي که مي فرستاد تمام سفارش او بيشتر به تقوا و دعا به امام و رهبرش بود شهيد باغباني او واقعا مظلوم بود و از همان دوران کودکي اش مظلوميت در چهره او مشاهد مي شد بخشش و سخاوت بس عجيب داشت او زماني که مي خواست به بيرون از خانه برود اگر خانم هاي همسايه در داخل کوچه ايستاده و يا نشسته بودند بر مي گشت و داخل خانه و از پدر و مادر خود مي گفت که من رویم نمي شود بيرون بروم و از پدر و مادر خود خواهش مي کرد که به آنها بگويند بروند داخل منزلشان تا من بروم بيرون خدايا او اين درس ها را از که آموخته بود جائي تعجب نيست مظلوميت را از امام حسين عليه السلام و سخاوت را از مولا علي عليه السلام آموخته بود . شهيد رضا باغباني داراي قلبي پاک و سرشار از عشق و محبت بود شهيد با وجود اينکه 20 روز ديگر تا پايان خدمتش باقي نمانده بود در 1372/1/14 به مقام بلند شهادت رسيد .او رفت اما نشان داد که دنيا آزمايشي بيش از جانب پروردگار نيست او رفت ! اما نظاره گر است که چگونه از خون بنا حق ريخته اش پاسداري مي شود او رفت و پرده از صحنه ديگر از جنايات يزديان تاريخ را کنار زد .روحش شاد و يادش گرامي و راهش مستدام باد .والسلام
نظر شما
