محمد طالبیان

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

آقای معاون! بخوان متوجه میشوی

نامه را باز کردم. نوشته بود: بسمه تعالی. شهردار محترم نهاوند. این جانب محمد طالبیان برای تعمیر و آسفالت سقف منزلم احتیاج به دو بشکه قیر و یک طاقه گونی دارم. خواهشمند است اقدامات لازم را مبذول فرمایید.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

این روزها مثل حاج آقا طالبیان کم پیدا می شود

زن پیرمرد تا قضیه را می شنود، می گوید: ما از حضرت علی (ع) خیلی چیزها شنیده ایم. حاج آقا کارهایش مثل کارهای حضرت علی می ماند. او پیرو واقعی حضرت علی است. پیرمرد سر تکان میدهد و حرف هایش را تصدیق می کند و می گوید: این روزها مثل حاج آقا طالبیان کم پیدا می شود.

مهندس ارمنی هستم و با شهرداری و ادارات دولتی هم هیچ کاری ندارم

آقا! من یک مهندس ارمنی هستم و با شهرداری و ادارات دولتی هم هیچ کاری ندارم. من نرخم را می گویم؛ یک کلام! می خواهید قبول کنید، می خواهید قبول نکنید؛ هیچ تخفیفی هم در کار نیست. ما سه نو دستگاه داریم، اتوماتیک، نیمه اتوماتیک و دستی.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

بغض راه گلویم را بست و فقط نگاهش می کردم

وضعیت پرونده اش خوشایند نبود. بالاخره حاجی را آوردند. دو نفر زیر بغلش را گرفته بودند و روی زمین می کشیدند. پاهایش از روی زمین بریده بود. رنگ و روی پریده و چهره استخوانیش را که دیدم، بغض راه گلویم را بست و فقط نگاهش می کردم.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

الهی رضاً بِرضاک و تسلیماً لِامرک

بعد از پیروزی انقلاب، هر از گاهی زخم تازه میشد و چرک و خونابه پس میداد. با زخم مدارا می کرد و می گفت: الهی رضاً بِرضاک و تسلیماً لِامرک.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

ما را هم ببرید. حکم ما اعدام است

ساعت چهار صبح چهار نفر را صدا زدند. این در حالی بود که صدای فریاد دو نفر باقی مانده به گوش می رسید که: پس ما چی؟! ما را هم ببرید. حکم ما اعدام است. ما می خواهیم همه با هم پرواز کنیم.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

حیف که یک جان بیشتر در بدن ندارم

بهمن هم گفت: بله، حاجی! ولی حیف که یک جان بیشتر در بدن ندارم. کاش صد جان داشتم و در راه رضای خدا فدا می کردم. فردا روز عید ما است. حاجی حلال مان کن.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

همه افراد را باید تبرئه کرد و فقط طالبیان را به اشد مجازات رساند

"پهلوان"، وکیل گروه ابوذر توی دادگاه بود. در دفاع از افراد گروه، همه گناهان را به گردن حاج آقا طالبیان که معلم و مربی گروه بود، می اندازد و به شکل جالبی از بچه ها دفاع می کند. می گوید: به عقیده من، همه افراد را باید تبرئه کرد و فقط طالبیان را به اشد مجازات رساند.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

هیچ وقت قسم نمی خورد

هیچ وقت قسم نمی خورد و اگر مجبور میشد، تنها می گفت: به جان خودم! یا این که می گفت: به راستی قسم.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

به شرطی که به هم دیگر فحش و ناسزا نگوییم

گفتم: به شرطی که به هم دیگر فحش و ناسزا نگوییم. کمی فکر کرد و بعد هم سرش را پایین انداخت و راهش را کشید و رفت.

با لباس کار عرق ریزان مشغول کار است

فردا با این که صبح زود به مدرسه رسیدیم دیدیم حاجی با لباس کار عرق ریزان مشغول کار است.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

اگر راست می گویی بیا دفتر تا جلوی بقیه با هم بحث کنیم

چاره ای ندیدیم جز این که از آقای طالبیان که از چهره های شاخص مذهبی دبیرستان و شهر بود، کمک بگیریم. قضیه را که شنید، خیلی ناراحت شد. بعدها شنیدیم که برای آن دبیر پیغام فرستاده که چرا این بحث ها را در کلاس راه می اندازی؟! اگر راست می گویی بیا دفتر تا جلوی بقیه با هم بحث کنیم.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

جلسه قرآن نباید وابسته به یک شخص باشد

با ناراحتی گفت: کار خیلی بدی کردید. جلسه قرآن نباید وابسته به یک شخص باشد. زحمت بکشید هر چه زودتر احیایش کنید.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

من با دلی شکسته، غریب و تنها روی صندلی نشسته بودم

خودش این طور برایمان تعریف کرد: گروه گروه مردم به استقبال حاجیهایشان می آمدند و به دست شان دسته گل می دادند؛ ولی من با دلی شکسته، غریب و تنها روی صندلی نشسته بودم و میدانستم کسی به استقبالم نمی آید.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

گوش هایم را تیز کردم، صدایی مبهم به گوش می رسید

نیمه های شب، به خیال این که نوزادم بیدار شده و گریه می کند، از خواب بیدار شدم: نگاهش کردم، خواب خواب بود، گوش هایم را تیز کردم، صدایی مبهم به گوش می رسید، در پشت اتاق اصلی با سطحی پایین تر، اتاق کوچکی داشتیم، اتاق که نه، جایی پستومانند، بسیار نمور و مرطوب، به همین دلیل زیاد قابل استفاده نبود.

شهید "محمد طالبیان" به روایت دوستان و همرزمان

محمد طالبیان - صفحه 3

آقای معاون! بخوان متوجه میشوی

این روزها مثل حاج آقا طالبیان کم پیدا می شود

مهندس ارمنی هستم و با شهرداری و ادارات دولتی هم هیچ کاری ندارم

بغض راه گلویم را بست و فقط نگاهش می کردم

الهی رضاً بِرضاک و تسلیماً لِامرک

ما را هم ببرید. حکم ما اعدام است

حیف که یک جان بیشتر در بدن ندارم

همه افراد را باید تبرئه کرد و فقط طالبیان را به اشد مجازات رساند

هیچ وقت قسم نمی خورد

به شرطی که به هم دیگر فحش و ناسزا نگوییم

با لباس کار عرق ریزان مشغول کار است

اگر راست می گویی بیا دفتر تا جلوی بقیه با هم بحث کنیم

جلسه قرآن نباید وابسته به یک شخص باشد

من با دلی شکسته، غریب و تنها روی صندلی نشسته بودم

گوش هایم را تیز کردم، صدایی مبهم به گوش می رسید

معنی از خودگذشتگی را فردا شب خواهی فهمید

مادر بچه گریه کنان و بر سرزنان، دنبال خودرو می گشت

گفتم: دیشب میهمان خدا بودم!

کمیته انضباطی تشکیل و در نتیجه از دانشگاه اخراج شد

تشت را روی سرش گذاشت و به خانه برگشتیم