همراهی با شهید چمران از کردستان تا شهادت در دهلاویه عراق

به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی؛ سردار رشید اسلام شهید ایرج رستمی بیست و پنجم شهریور سال ۱۳۲۰ در شهر آشخانه بجنورد به دنیا آمد و دوران تحصیل خود را با موفقیت در این شهر طی کرد. وی از شهدای ستاد جنگ‌های نامنظم محسوب می‌شود.
وی پس از پایان دوران تحصیل مقدماتی، راهی دوره سربازی در مشهد مقدس شد و پس از اتمام دوران سربازی به ارتش پیوست و به نیروی هوابرد شیراز منتقل و هم‌زمان با خدمت در ارتش موفق به اخذ دیپلم شد و توانست به دانشگاه افسری نیز راه پیدا کند.

دوستی با "دکتر چمران"

 شهید رستمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با گسترش دامنه آتش فتنه داخلی به کردستان اعزام شد و در آنجا مسیر تازه‌ای در زندگی‌اش رقم خورد چراکه رشادت‌ها، ازخودگذشتگی‌ها و در ارتش از دید تیزبین دکتر «چمران» مخفی نماند و این امر سبب آغاز یک دوستی شد.

مسئولیت ستاد جنگ‌های نامنظم
شهید رستمی به همراه دکتر «چمران» در کردستان مجروح و برای مداوا به تهران منتقل شد که دوره درمانش ۹ ماه به طول انجامید.
وی پس از بهبودی و با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از مدتی به دستور شهید چمران، مرکز آموزش نیروهای ستاد جنگ‌های نامنظم را راه‌اندازی کرد و مسئولیت آن مرکز از سوی شهید «چمران» بر عهده وی گذاشته شد.

آزادی دهلاویه
با شکل‌گیری مرکز آموزش به منطقه رفت و با طرح‌ریزی چندین عملیات ، ضربات سختی به دشمن وارد آورد. در جریان هجوم دشمن به سمت سوسنگرد، رزمندگان ستاد جنگ‌های نامنظم، دهلاویه را که روستایی است در غرب سوسنگرد، خط مقدم خود قراردادند. مدافعان دهلاویه ده  روز سرسختانه در برابر دشمن مقاومت کردند تا اینکه در روز ۲۴ آبان ۱۳۵۹ دشمن با اشغال دهلاویه خود را به سوسنگرد رساند.

پس از شکستن حصر سوسنگرد، جاده دهلاویه و مرز چزابه در تصرف عراق بود. برای آزادسازی روستا و جاده دهلاویه ،عملیاتی در ساعت ۴:۳۰ دقیقه بامداد  بیست و ششم خرداد 1360  با تلاش نیروهای ستاد جنگ‌های نامنظم و نیروهای سپاه به فرماندهی «ایرج رستمی» از دو محور روستای دهلاویه انجام گرفت و منجر به آزادی دهلاویه و عقب راندن دشمن تا یک کیلومتر بعد از دهلاویه شد.

دهلاویه نقطه وصال دو یار دیرین
سرانجام در بامداد ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ درحالی‌که «ایرج رستمی» و هم‌زمانش درگیری سختی با دشمن بعثی داشتند براثر اصابت گلوله توپ دشمن در منطقه دهلاویه به درجه رفیع شهادت نائل شد.

شهید چمران پس از اطلاع از این موضوع سریع خود را به منطقه رساند و در مورد شهید ایرج رستمی  گفت: خدا رستمی را دوست داشت و برد، اگر ما را هم دوست داشته باشد، می‌برد که این دوری زیاد طول نکشید و «چمران» در همان محل شهادت شهید «ایرج رستمی» با اصابت گلوله خمپاره ۶۰ به‌شدت مجروح شد و در حین انتقال به بیمارستان به شهادت رسید و به هم‌سنگر خود پیوست.

منبع : اداره اسناد و انتشارات استان خراسان شمالی