توابع شهر قزوین - صفحه 12

ولی اسماعیلی، دوم مهر ۱۳۲۶، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش صاحب نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و سه دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۶، در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به سینه و صورت، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک قرار دارد. برادرش صفر نیز به شهادت رسیده است. صفر اسماعیلی، دهم مهر ۱۳۳۵، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش صاحب نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سی و یکم فروردین ۱۳۶۷، با سمت معاون فرمانده گردان در شیخ‌محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد . مزار او در گلزار شهدای روستای خاکعلی تابعه شهر آبیک قرار دارد. برادرش ولی نیز به شهادت رسیده است.

بختیار نوروزی، سوم آبان ۱۳۲۴، در روستای یزدرود از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش وجیه‌الله، راننده پایه یک بود و مادرش مه‌لقا نام داشت. تا سوم ابتدایی درس خواند. کارگر بود. سال ۱۳۴۸ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم بهمن ۱۳۶۴، در اروندرود بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد. برادرش شکراله نیز به شهادت رسیده است. شکراله نوروزی، دوم فروردین ۱۳۴۳، در روستای یزدرود از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش وجیه‌الله، راننده پایه یک بود و مادرش مه‌لقا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در سردشت هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد. برادرش بختیار نیز به شهادت رسیده است.

سیدنورالدین ابراهیمی، ششم تیر ۱۳۴۱، در روستای کماجین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین ، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی و پاسدار بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. یکم شهریور ۱۳۶۱، با سمت مسئول تدارکات در مهاباد دچار سانحه رانندگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید سیف‌الدین نیز به شهادت رسیده است. سیدسیف‌الدین ابراهیمی، نهم اسفند ۱۳۴۲، در روستای امیرآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۳ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر قزوین به خاک سپرده شد. برادرش سیدنورالدین نیز به شهادت رسیده است.

کاظم مصدقیان‌پور، بیستم خرداد ۱۳۳۷، در روستای قیطور از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش صدقعلی و مادرش افروز نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. یکم آذر ۱۳۶۰، در کرخه‌نور بر اثر اصابت ترکش به ران، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای روستای قره چمن تابعه شهر قزوین واقع است.

علی نوروزی، نهم تیر ۱۳۴۲، در روستای اسلام‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدتقی، کشاورز بود و مادرش صدیقه نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر اقبالیه تابعه قزوین قرار دارد. برادرش رضا نیز به شهادت رسیده است. رضا نوروزی، پنجم شهریور ۱۳۴۵، در شهر اقبالیه تابعه شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدتقی، کشاورز بود و مادرش صدیقه نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. او نیز کشاورز بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم اسفند ۱۳۶۲، در طلائیه بر اثر اصابت ترکش به پا و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش علی نیز به شهادت رسیده است.

ابوالفضل فخاری، هفدهم خرداد ۱۳۴۴، در روستای آسیان از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش نجفعلی، کارگر بود و مادرش بتول‌خانم نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. او نیز کارگر بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد. برادرش جواد نیز به شهادت رسیده است. جواد فخاری، سی‌ام دی ۱۳۴۹، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش نجفعلی، کارگری می‌کرد و مادرش بتول‌خانم نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. صافکار بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سی و یکم فروردین ۱۳۶۷، در شیخ‌محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش ابوالفضل نیز به شهادت رسیده است.

کمیل رضایی‌نیارکی، یکم فروردین ۱۳۴۶، در روستای نیارک از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یدالله، کشاورز بود و مادرش ستاره نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. دوم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. مزار او در زادگاهش قرار دارد. برادرش جمشید نیز به شهادت رسیده است. جمشید رضایی‌نیارکی، بیستم مرداد ۱۳۴۹، در روستای نیارک از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یدالله، کشاورزی می‌کرد و مادرش ستاره نام داشت. دانش‌آموز سوم راهنمایی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دهم دی ۱۳۶۳، در سردشت بر اثر انفجار سهوی نارنجک و قطع دست به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش کمیل نیز به شهادت رسیده است.

ابوالقاسم نصری، یکم تیر ۱۳۳۶، در روستای شینقر از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش ابوالفضل، کشاورزی می‌کرد و مادرش اشرف نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه بود. سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و سه دختر شد. بسیجی بود. بیست و سوم اسفند ۱۳۶۳، در زادگاهش بر اثر اصابت سهوی گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای همان روستا واقع است. رجبعلی نصری، پانزدهم بهمن ۱۳۳۷، در روستای شینقر از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش ابوالفضل، کشاورز بود و مادرش اشرف نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم فروردین ۱۳۶۱، در مهاباد هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

مروت احمدی، یکم فروردین ۱۳۴۴، در روستای ده‌چاله از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش امرالله، کشاورزی می‌کرد و مادرش ماه‌بانوخانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. بیست و یکم آبان ۱۳۶۱، در عین‌خوش توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد. برادرش ابوالفضل نیز شهید شده است. ابوالفضل احمدی، بیستم آبان ۱۳۴۱، در روستای چاله از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش امرالله، کشاورز بود و مادرش ماه‌بانوخانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفدهم دی ۱۳۶۰، در طویله عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش مروت نیز به شهادت رسیده است.

نوید شاهد قزوین: محمودرضا سانی‌خانی، پانزدهم دی ۱۳۴۸، در روستای میلاق از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامرضا، کارگری می‌کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. طلبه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سیزدهم آبان ۱۳۶۲، در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

علی فلاح‌ علی‌وردی، دهم مرداد ۱۳۴۸، در روستای حسن‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش شفقت علی و مادرش بتول نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. دوازدهم آبان ۱۳۶۷، در اشنویه دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

عزیزمحمد معافی، پانزدهم اسفند ۱۳۱۵، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش گل‌محمد و مادرش روح‌انگیز نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم‌وفنون نظامی درس خواند. سرهنگ دوم ارتش بود. سال ۱۳۴۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. سوم شهریور ۱۳۶۰، با سمت فرمانده گردان در سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ و سوختگی شدید به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای میانکوه تابعه قزوین واقع است.

حفظ‌ الله عابدینی، سوم آبان ۱۳۴۱، در روستای چاله از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش عبدالعظیم، فروشنده بود و مادرش زبیده نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دپیلم گرفت. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم مهر ۱۳۶۷، در بانه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش نارنجک به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

عقیل صادقی، پنجم دی ۱۳۳۵، در روستای زناسوج از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش عبدالرزاق، کشاورز بود و مادرش مهرانگیز(فوت۱۳۵۷) نام داشت. تا چهارم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. ستوان دوم ارتش بود. سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. پانزدهم شهریور ۱۳۵۹، با سمت خلبان در سردشت بر اثر اصابت گلوله و سقوط بالگرد به دره شهید شد. مزار او در امامزاده حسین شهر زادگاهش قرار دارد.

مرتضی داودی، یکم فروردین ۱۳۳۰، در روستای عباس‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حسن (فوت۱۳۵۰) و مادرش کلثوم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. پاسدار کمیته انقلاب اسلامی بود. سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و چهار دختر شد. هفتم فروردین ۱۳۶۱، در محور دزفول-شوش بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد.

حفظ‌ الله عابدینی، سوم آبان ۱۳۴۱، در روستای چاله از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش عبدالعظیم، فروشنده بود و مادرش زبیده نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دپیلم گرفت. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم مهر ۱۳۶۷، در بانه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش نارنجک به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

حسین حدادی، هفتم خرداد ۱۳۳۹، در روستای معلم کلایه از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش رضا، کارگر بود و مادرش مریم‌بانو نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته انسانی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، با سمت فرمانده گردان امام محمدباقر در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به کتف، صورت و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

رجبعلی بهتویی، سوم آبان ۱۳۴۲، در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدعلی (فوت۱۳۵۱) و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و یکم اسفند ۱۳۶۲، با سمت معاون فرمانده گردان در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

صفر اسماعیلی، دهم مهر ۱۳۳۵، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش صاحب نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سی و یکم فروردین ۱۳۶۷، با سمت معاون فرمانده گردان در شیخ‌محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای روستای خاکعلی تابعه شهر آبیک قرار دارد. برادرش ولی نیز به شهادت رسیده است.

سیدنورالدین ابراهیمی، ششم تیر ۱۳۴۱، در روستای کماجین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین ، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی و پاسدار بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. یکم شهریور ۱۳۶۱، با سمت مسئول تدارکات در مهاباد دچار سانحه رانندگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید سیف‌الدین نیز به شهادت رسیده است.