مرکز اسناد ایثارگران منتشر کرد:
وصیت نامه شهید محمودرضا سانی خانی
نامه ای کوتاه در شب عملیات/ حمله ای با ۹۰ درصد امکان شهادت، اینجا بوی خون می آید!
نوید شاهد قزوین: محمودرضا سانی‌خانی، پانزدهم دی ۱۳۴۸، در روستای میلاق از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامرضا، کارگری می‌کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. طلبه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سیزدهم آبان ۱۳۶۲، در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.
محمودرضا سانی‌خانی در نامه ای کوتاه نوشته است: پدر و مادر عزیزم! من فرزند کوچک شما و مقلد روح خدایم و بر این اساس است
که فرمان امام را لبیک گفته و عازم جبهه گشتم.
باری، ای پدر و مادر عزیزم! حمله ای در پیش داریم و ۹۰ درصد امکان شهادت و
یا زخمی شدنم هست.
اگر سعادت شهادت را پیدا کردم، برایم به جای خرما،
شیرینی بدهید و به جای عزای من، برای سرور شهیدان حسین بن علی(ع) عزاداری
کنید.
ای پدر و مادر جان! وقتی در خونم غوطه ور شدم، ناراحت مباش؛ چرا که خون من
از خون شهیدان رنگین تر نیست.
پدر جانم و مادر عزیزم و برادران و خواهرانم! بدانید اگر خدا شهادت مرا
قبول کرد، شما را در روز قیامت -حتماً و حتماً- شفاعت می کنم.
شما از این که پسری را برای قربانی در راه اسلام و قرآن دادید، ناراحت
نباشید؛ بلکه خوشحال باشید.
در خاتمه عذر می خواهم که با عجله نوشتم؛ چون هوا دارد تاریک می شود و بوی
خون می آید!
در مقری در کوه ۱۱۰۰ تک درخت هستم و شب حمله.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
