ورزشکاری که با توپ بیشتر از قرآن آشنا باشد، زندگی را باخته است

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «سیدعلی اصغر ربیع نتاج» بیست و پنجم آبان 1343، در شهرستان فریدونکنار به دنیا آمد. پدرش سید عباس و مادرش زینب نام داشت. از سوی بسیج وارد جبهه شد و در تاریخ سوم اردیبهشت 1366، در بانه بر اثر اصابت ترکش گلوله به کتف به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای معصوم زاده شهرستان فریدونکنار به خاک سپرده شد.

 فرازی از وصیت نامه شهید «سیدعلی اصغر ربیع نتاج»:

 وصیت ها و سفارشات شهیدان در اجتماع ما کم نیستند ولی کو گوش شنوا؟! به یادگار گذاشتن وصیت بر انسان هایی که بزرگان ما را فراموش کردند؟ درد ما این است که جای این شهیدان را کسی نمی تواند پر کند خوبان و دلسوزان انقلاب می روند انسانهای ناخالص به جا می مانند، کسانیکه یک تنه در مقابل یک گردان ایستادند و حتی دیده شده با سرنیزه ایستادند و مقاومت کردند و تشنگی کشیدند.

اما مقاومت کردند برای شما مردم پشت جبهه و مردم شهرها … اما واقعاً جای تعجب است هزاران شایعه و تهمت و دروغ بر علیه همین انسانهای پاک و بسیجی‌ها درست کردند.

که آنان برای پول یا چیز دیگر به جبهه می روند و دین و تقوی و ایمانشان از یادشان رفته اصلاً با خود نمی گفتید اگر اینان هم نروند تکلیف مرزها و حفاظت کشور چه می شود؟ اینان انسانهایی بودند که قدر آنان را کسی نشناخت و حیف بود با کسانی زندگانی می کردند که هم پرواز آنان نبودند … بعضی شبها آنقدر به حال اینان می اندیشم که نه خوابم می گیرد و نه طاقت مطالعه را دارم.

در یکی از این شبها برآمدم بر تربت شهیدان و گفتم این شعر را؛ آمدم بر تربتت تا کوله سنگین تر کنم عهد محکم تر کنم خون نامه رنگین تر کنم برادران! … باید آن کسی که همه چیز را رها کرده زن و فرزند, مال و … و به جبهه آمده و با کسی که امروز و فردا می کند و در برابر خود مانع و مشکلات خانوادگی را ظاهر می بینند و عزم جبهه نمی کند, فرق داشته باشد.

مگر نه اینکه عاشق با خون سخن می گوید و با خون پیام می دهد. نمی دانم چرا از جهاد واهمه دارند؟ اشاره می کنم به دوستان ورزشکار! ورزشکاری که پایش با زمین فوتبال بیشتر از مسجد آشنا باشد، ورزشکاری که با توپ بیشتر از قرآن آشنا باشند زندگی را باخته است.

انتهای پیام/