زندگینامه روحانی شهید نقدعلی باغچقی
بسمه تعالی
بسمه تعالی
زندگینامه و سوابق کامل روحانی شهید نقدعلی باغچقی
روحانی شهید نقدعلی باغچقی درسال ۱۳۱۹ خورشیدی در روستای باغچق از توابع شهرستان بجنورد، استان خراسان شمالی در خانواده ای مذهبی، اصیل و هنردوست متولد شد. وی فرزند ارشد عطاخان و از نوادگان نسل سوم سردار علی خان بگ باغچقی بوغانلو(از رجال دارالحکومه بجنورد، آخرین ایلخان بوغانلو، از سرداران شادلو و کشته شده درجنگ با بیگانگان متجاوز به خراسان) می باشد. مانند هر کرد خراسانی، نقدعلی هم باکشتی کردی باچوخه و دوتار بزرگ شد. به گفته ی نزدیکان وی، نقدعلی ازهمان کودکی رفتار خاصی از خود نشان می داد که او را ازهمبازیانش متمایز می کرد. درعنفوان جوانی استعدادش درهنر موسیقی و بخشی گری ونواختن سازهای دوتار و قوشمه بر اطرافیانش آشکار شد. وی در سن 22 سالگی حدود سال 1341 خورشیدی ازدواج کرد و با دسترنج حاصل از بنایی و نجاری مشغول گذران وامرار معاش شد که اکثر خانه های مرکز روستا و همچنین حمام قدیمی روستای باغچق بدست وی ساخته شد. نقدعلی درهمان سنین جوانی وحدود سال 1347 خورشیدی به خاطر استعداد بالایی که در بخشی گری و موسیقی داشت جذب رادیو کرمانجی خراسان شد وچندین سال درسیمای مشهد و گاهی تهران به صورت کلاسیک خوانندگی کرد که از وی چندین آهنگ به یادگار مانده است که همه وی را با آهنگ گلورمعصومه می شناسند.
حدودا درسال 1350 خورشیدی، نقدعلی به خاطر دلایلی نا معلوم از جمله خوابی که ایشان دیده بودند(طبق گفته ی خانواده و نزدیکان شهید)، مسیر زندگی اش را تغییر داده و علیرغم اینکه از سواد بی بهره بوده و در هیچ مکتبی محصل نبوده است، به صورت خود آموز از سواد کافی بهره مند شده و به کسوت روحانی درآمد. عشق او به امام خمینی(ره) و انقلاب باعث شد تا شروع به فعالیت های انقلابی، پخش کردن اعلامیه ها و تاریخ نویسی حوادث انقلاب در بجنورد و باغچق کند، همچنین به دلیل ارادتی که به اهل بیت خصوصا مولا علی (ع) داشت مرتبا به خانقا می رفت و شروع به مداحی و سرودن اشعار مذهبی باتخلص شعری صابت، کرد که برخی از آثار مداحی و اشعار وی به زبان فارسی در نزد خانواده و اقوام و نزدیکان وی به جا مانده است و در آینده اشعار و دست نوشته های این شهید بزرگوار در جلد دوم کتاب شهدای شاعر استان و همچنین در کتاب زندگینامه وی توسط بسیج فرهنگی سپاه خراسان شمالی چاپ خواهد شد.
دردهه ی پنجاه خورشیدی نقدعلی با توصیه برخی از دوستانش مشغول به تحصیل درحوزه های علمیه ی مشهد و قم شد که تا سال های پایانی عمرش موفق به اخذ مدرک لمعتین شد. نقدعلی در تمام زندگی اش یک لحظه از پای ننشست و در زمینه های بسیار دیگری نیز فعال بود. ایشان از بسیجیان وجهادگران فعال با سمت نماینده ی ستاد جنگ و بسیج جهاد سازندگی بجنورد و مدت کوتاهی نیز ریاست جهاد سازندگی بجنورد را بر عهده داشته است. همچنین به مدت 15 سال از مبلغین فعال دینی در بجنورد و حومه و چند سالی هم امام جماعت بسیج بجنورد بوده است. در اوایل دهه ی 60 نقدعلی با کسب آرای چشمگیری به عنوان رییس شورای اسلامی روستای باغچق فعالیتهای مردمی اش را گسترده تر کرده و تا زمان شهادت در راه آبادانی روستای باغچق زحمتهای زیادی کشید؛ از جمله تنظیم شکایات و مشخص کردن زمین ها و مراتع روستای باغچق با هزینه ی شخصی به مدت 4 سال و کسب موافقت برای برق رسانی به روستا و غیره.
با شروع جنگ تحمیلی و فرمان جهاد توسط امام خمینی(ره)، نقدعلی هم مانند بسیاری از غیور مردان ایران برای دفاع و پاسداری ازخاک وناموسش، داوطلبانه راهی جبهه شد و درهمان ایام دفاع مقدس، علاوه برجهاد و جهادگری به جمع آوری کمک های مالی برای جبهه و جذب و تربیت نیروهای جوان و بسیجی نیز پرداخت که برخی از شهدا و آزادگان باغچق از شاگردان وی بودند. نقدعلی به خاطر لیاقتی که داشت، توانست به عنوان فرمانده ی دسته و امام جماعت و روحانی گردان(گردان امام حسین(ع) و ویژه ی شهدا) نایل شود. و همچنین طبق گفته ی هم رزمان شهید نقدعلی، وی در برخی از عملیات ها فرماندهی گردان را نیز بر عهده داشته است وی از همرزمان شهیدان بزرگی چون سردار سرلشگر شهید محمود کاوه، سردار شهید محمدزاده، سردار شهید رمضانی و غیره بود. انکار مسئولیت های بالای نظامی و روحانی در جنگ نشانه ی تواضع بالای شهید نقدعلی بود. به گفته ی همرزمانش، نقدعلی در هفتمین اعزامش به جبهه خواب دیده بود که به شهادت می رسد که خوابش در اسفند ماه سال 1365 خورشیدی در عملیات کربلای 5 در شلمچه به علت اصابت ترکش به سر، درسن 46 سالگی به وقوع پیوست و وی همانند جدش سردارعلی خان بگ در راه دفاع ازکیان ایران، به درجه ی رفیع شهادت نایل شد.
ثمره ی ازدواج نقدعلی سه فرزند پسر و سه فرزند دختر می باشد. فرزندان ذکور شهید نقدعلی نیز هر کدام با به ارث بردن گوشه ای از استعداد پدر در زمینه های مختلفی کسب موفقیت کرده اند. فرزند ارشد وی، حجت الاسلام یحیی علوی فرد که مانند پدر پیشه ی روحانیت را برگزیده است، استاد دانشگاه، کارشناس روانشناسی، کارشناس ارشد ادبیات فارسی است و هم اکنون درمقطع دکترای علوم حوزوی درحال تحصیل می باشد وی درحال حاضر از شاعران، نخبگان و مشاهیر هنری و علمی کشور و از شعرای شناخته شده (به چندین زبان) و صاحب بیش از 70 عنوان و مقام درسطوح کشوری و عرصه های بین المللی می باشد. ضمن اینکه همسر و فرزندان یحیی علوی فرد نیز از نویسندگان و فرهیختگان کشور می باشند. دیگر فرزند وی، علی باغچقی، نیز از هنرمندان و اساتید موسیقی سنتی کردی در خراسان شمالی می باشد که در دهه 70 خورشیدی در مراسم رسمی و جشنواره های مختلف موسیقی مقامی شهرستان و استان، هنرنمایی و درخشیده است. سومین و آخرین فرزند وی که شش ماه بعد از شهادت پدرش متولد شد و هم نام پدرش می باشد، مهندس نقدعلی علوی فرد، کارشناسی مهندسی معدن، کارشناسی ارشد مهندسی مواد و متالورژی، مدرس دانشگاه و از نخبگان، مولفان، هنرمندان و مخترعان جوان کشور می باشد که در جشنواره های اختراعات استانی، منطقه ای و کشوری کسب مقام کرده و به عنوان مهندس برتر سال 1392 استان خراسان رضوی انتخاب شده است.
روحانی شهید نقدعلی باغچقی درسال ۱۳۱۹ خورشیدی در روستای باغچق از توابع شهرستان بجنورد، استان خراسان شمالی در خانواده ای مذهبی، اصیل و هنردوست متولد شد. وی فرزند ارشد عطاخان و از نوادگان نسل سوم سردار علی خان بگ باغچقی بوغانلو(از رجال دارالحکومه بجنورد، آخرین ایلخان بوغانلو، از سرداران شادلو و کشته شده درجنگ با بیگانگان متجاوز به خراسان) می باشد. مانند هر کرد خراسانی، نقدعلی هم باکشتی کردی باچوخه و دوتار بزرگ شد. به گفته ی نزدیکان وی، نقدعلی ازهمان کودکی رفتار خاصی از خود نشان می داد که او را ازهمبازیانش متمایز می کرد. درعنفوان جوانی استعدادش درهنر موسیقی و بخشی گری ونواختن سازهای دوتار و قوشمه بر اطرافیانش آشکار شد. وی در سن 22 سالگی حدود سال 1341 خورشیدی ازدواج کرد و با دسترنج حاصل از بنایی و نجاری مشغول گذران وامرار معاش شد که اکثر خانه های مرکز روستا و همچنین حمام قدیمی روستای باغچق بدست وی ساخته شد. نقدعلی درهمان سنین جوانی وحدود سال 1347 خورشیدی به خاطر استعداد بالایی که در بخشی گری و موسیقی داشت جذب رادیو کرمانجی خراسان شد وچندین سال درسیمای مشهد و گاهی تهران به صورت کلاسیک خوانندگی کرد که از وی چندین آهنگ به یادگار مانده است که همه وی را با آهنگ گلورمعصومه می شناسند.
حدودا درسال 1350 خورشیدی، نقدعلی به خاطر دلایلی نا معلوم از جمله خوابی که ایشان دیده بودند(طبق گفته ی خانواده و نزدیکان شهید)، مسیر زندگی اش را تغییر داده و علیرغم اینکه از سواد بی بهره بوده و در هیچ مکتبی محصل نبوده است، به صورت خود آموز از سواد کافی بهره مند شده و به کسوت روحانی درآمد. عشق او به امام خمینی(ره) و انقلاب باعث شد تا شروع به فعالیت های انقلابی، پخش کردن اعلامیه ها و تاریخ نویسی حوادث انقلاب در بجنورد و باغچق کند، همچنین به دلیل ارادتی که به اهل بیت خصوصا مولا علی (ع) داشت مرتبا به خانقا می رفت و شروع به مداحی و سرودن اشعار مذهبی باتخلص شعری صابت، کرد که برخی از آثار مداحی و اشعار وی به زبان فارسی در نزد خانواده و اقوام و نزدیکان وی به جا مانده است و در آینده اشعار و دست نوشته های این شهید بزرگوار در جلد دوم کتاب شهدای شاعر استان و همچنین در کتاب زندگینامه وی توسط بسیج فرهنگی سپاه خراسان شمالی چاپ خواهد شد.
دردهه ی پنجاه خورشیدی نقدعلی با توصیه برخی از دوستانش مشغول به تحصیل درحوزه های علمیه ی مشهد و قم شد که تا سال های پایانی عمرش موفق به اخذ مدرک لمعتین شد. نقدعلی در تمام زندگی اش یک لحظه از پای ننشست و در زمینه های بسیار دیگری نیز فعال بود. ایشان از بسیجیان وجهادگران فعال با سمت نماینده ی ستاد جنگ و بسیج جهاد سازندگی بجنورد و مدت کوتاهی نیز ریاست جهاد سازندگی بجنورد را بر عهده داشته است. همچنین به مدت 15 سال از مبلغین فعال دینی در بجنورد و حومه و چند سالی هم امام جماعت بسیج بجنورد بوده است. در اوایل دهه ی 60 نقدعلی با کسب آرای چشمگیری به عنوان رییس شورای اسلامی روستای باغچق فعالیتهای مردمی اش را گسترده تر کرده و تا زمان شهادت در راه آبادانی روستای باغچق زحمتهای زیادی کشید؛ از جمله تنظیم شکایات و مشخص کردن زمین ها و مراتع روستای باغچق با هزینه ی شخصی به مدت 4 سال و کسب موافقت برای برق رسانی به روستا و غیره.
با شروع جنگ تحمیلی و فرمان جهاد توسط امام خمینی(ره)، نقدعلی هم مانند بسیاری از غیور مردان ایران برای دفاع و پاسداری ازخاک وناموسش، داوطلبانه راهی جبهه شد و درهمان ایام دفاع مقدس، علاوه برجهاد و جهادگری به جمع آوری کمک های مالی برای جبهه و جذب و تربیت نیروهای جوان و بسیجی نیز پرداخت که برخی از شهدا و آزادگان باغچق از شاگردان وی بودند. نقدعلی به خاطر لیاقتی که داشت، توانست به عنوان فرمانده ی دسته و امام جماعت و روحانی گردان(گردان امام حسین(ع) و ویژه ی شهدا) نایل شود. و همچنین طبق گفته ی هم رزمان شهید نقدعلی، وی در برخی از عملیات ها فرماندهی گردان را نیز بر عهده داشته است وی از همرزمان شهیدان بزرگی چون سردار سرلشگر شهید محمود کاوه، سردار شهید محمدزاده، سردار شهید رمضانی و غیره بود. انکار مسئولیت های بالای نظامی و روحانی در جنگ نشانه ی تواضع بالای شهید نقدعلی بود. به گفته ی همرزمانش، نقدعلی در هفتمین اعزامش به جبهه خواب دیده بود که به شهادت می رسد که خوابش در اسفند ماه سال 1365 خورشیدی در عملیات کربلای 5 در شلمچه به علت اصابت ترکش به سر، درسن 46 سالگی به وقوع پیوست و وی همانند جدش سردارعلی خان بگ در راه دفاع ازکیان ایران، به درجه ی رفیع شهادت نایل شد.
ثمره ی ازدواج نقدعلی سه فرزند پسر و سه فرزند دختر می باشد. فرزندان ذکور شهید نقدعلی نیز هر کدام با به ارث بردن گوشه ای از استعداد پدر در زمینه های مختلفی کسب موفقیت کرده اند. فرزند ارشد وی، حجت الاسلام یحیی علوی فرد که مانند پدر پیشه ی روحانیت را برگزیده است، استاد دانشگاه، کارشناس روانشناسی، کارشناس ارشد ادبیات فارسی است و هم اکنون درمقطع دکترای علوم حوزوی درحال تحصیل می باشد وی درحال حاضر از شاعران، نخبگان و مشاهیر هنری و علمی کشور و از شعرای شناخته شده (به چندین زبان) و صاحب بیش از 70 عنوان و مقام درسطوح کشوری و عرصه های بین المللی می باشد. ضمن اینکه همسر و فرزندان یحیی علوی فرد نیز از نویسندگان و فرهیختگان کشور می باشند. دیگر فرزند وی، علی باغچقی، نیز از هنرمندان و اساتید موسیقی سنتی کردی در خراسان شمالی می باشد که در دهه 70 خورشیدی در مراسم رسمی و جشنواره های مختلف موسیقی مقامی شهرستان و استان، هنرنمایی و درخشیده است. سومین و آخرین فرزند وی که شش ماه بعد از شهادت پدرش متولد شد و هم نام پدرش می باشد، مهندس نقدعلی علوی فرد، کارشناسی مهندسی معدن، کارشناسی ارشد مهندسی مواد و متالورژی، مدرس دانشگاه و از نخبگان، مولفان، هنرمندان و مخترعان جوان کشور می باشد که در جشنواره های اختراعات استانی، منطقه ای و کشوری کسب مقام کرده و به عنوان مهندس برتر سال 1392 استان خراسان رضوی انتخاب شده است.
