سردار شهید مصیب مجیدی به روایت دوستان و همرزمان
سه الي چهار شب نخوابيد. چشمهايش از فرط خستگي قرمز شده بود اما خودش آن کار را انجام داد. مصيب در مورد انجام کارها از هيچ تلاشي دريغ نداشت حتي يکبار ديدم براي وضوي بچهها در عبادات شبانه از فاصله دور آب آورده بود و يا زمانيکه نيروها مشغول غذاخوردن بودند خودش شخصاً لاستيک ماشين را عوض مي کرد و يا کارهاي جانبي را انجام ميداد او واقعاً تشنه خدمت و سرباز واقعي روحالله بود.