شهید علی یاری در قسمتی از وصیت‌نامه خود خطاب به خواهرش نوشته است: «ای خواهر عزيزم! حال كه بايد يك روزی بميريم و با اين ذلت، چرا مرگ را مغلوب خودمان نكنيم و با افتخار به سراغش نرويم و در عوض شهادت و رضوان خدا را بخريم.»
شهید علی یاری فرزند موسی سال ۱۳۳۶ در شهر ایلام ديده به جهان گشود، سواد را در حد خواندن و نوشتن آموخته بود.وی يكی از فعالان فعاليت های زمان انقلاب بود،شغل شهيد ياری پيمانكاری بود و در زمان جنگ در پاسگاه های مرزی بدون هيچ چشمداشت مادی خدمت صادقانه می كرد. هشتم فروردين ماه 1364 در بمباران هوايی شهر ايلام در حين نجات يكی از شهروندان روبروی بیمارستان امام بر اثر اصابت تركش به درجه رفیع شهادت نايل آمد. مزار اين شهيد گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح(ع) قرار دارد. از وی 2 فرزند به يادگار مانده است.