زندگی عاشقانه

خواهر شهید «حسین عابدینی» نقل می‌کند: «عصر بود که عروس خانم آمد و گفت: دارم می‌رم مسجد صاحب‌الزمان. می‌خوام برم نماز بخونم و از آقا اجازه ازدواج بگیرم.صبح باید برمی‌گشتم سمنان. گفتم: تکلیف ما چی شد؟» سرش را پایین انداخت و با یک دنیا حیا گفت: من حسین رو قبول کردم. از سختی‌ها زندگی با حسین گفتم اما گفت: نگران نباشین آبجی! من می‌خوام به حسین خدمت کنم.»

همسر شهید «حسین عابدینی» نقل می‌کند: «تا آخر زندگی کوتاهمان بدون هم جایی نرفتیم و هرگز از هم فاصله نگرفتیم. هر روز به عشق او از خواب بلند می‌شدم. به عشق او غذا درست می‌کردم و... بعد منتظر می‌ماندم تا بگوید: بریم بیرون؟ مثل دو مرغ عشق با هم راه می‌افتادیم.»

نوید شاهد _ سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان گفت: شهدا درنهایت ساده زیستی، بسیار عاشقانه ازدواج و زندگی می‌کردند.

14 ساله بودم که تصمیم گرفتم با یک جانباز ازدواج کنم، وقتی که همسرم برای مداوای پایش به خانه ما می‌آمد، در این رفت و آمدها چشم‌هایمان همدیگر را گرفت و سخت عاشق هم شدیم، گفتم یا محمدحسن یا هیچ‌کس... آنچه می‌خوانید روایتی از 35 سال زندگی عاشقانه مهرانگیز دری همسر جانباز 70 درصد است.