سید محمد رسول سیف

اى دوست، اى آشنا، اى برادر رزمنده، اى غريبه، اگر وصيتنامه من به دستت افتاد به كلبه ما سفر كن و بجاى من گلوى برادرم مهدى را ببوس. گلوى او گلوى من است و بوسه گاه مادر است.

سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در بیست و یکم فروردین ماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی پنجوین عراق به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکرش مدت‌ها در همان منطقه باقی ماند تا اینکه در یکم فروردین ماه سال ۱۳۷۲ با تلاش جستجوگران نور به آغوش خانواده و همرزمانش بازگشت و در گلزار شهدای باغ بهشت زادگاهش به خاک سپرده شد.