هر وقت خبر شهادت فرزندانم را برایمان می آوردند اولین کار که من و پدر فرزندانم انجام می دادیم، وضو گرفته و دو رکعت نماز شکر به جا می آوردیم و از خداوند می خواستیم این هدیه را از ما قبول کند
وظيفه داريم خون آنها را زنده نگه داريم و راه آنها را ادامه دهيم . در اين برهه از زمان اسلام به خون ما احتياج دارد و ما بايد با خون خود ريشه اسلام را آبياري کنيم تا درخت اسلام سبز و خرم شود و نشکند.
سپاس او را که مصیبت را تعالی انسان قرار داد. خداوندا! بندگانی بودیم غافل با کوله بار سنگین تعلق ها، بار سنگین بود، اما دست تهی. راه روشن بود اما قلب تاریک، صراط مستقیم بود و ما مغضوب