جمعه خونین - صفحه 2

آنانكه تاريخ انقلاب اسلامي ايران را مطالعه كرده و يا خود در پيدايش آن نقش داشته اند، به خوبي مي دانند كه روند رخداد اين محاسبه بزرگ در زمستان 56 به انتشار مقاله توهين آميز درباره حضرت امام (ره) تسريع شد.

‬هفته گذشته جمعیتی كه پیشاپیش آن نوجوانان و زنان محجبه حركت می كردند ، در میدان ژاله واقع در مركز تهران تجمع كردند . آنان كه خشمگین از برقراری حكومت نظامی از ساعاتی پیش بودند ، با سر و صدا از دعوت آیت الله نوری كه یك رهبر مذهبی است و آنان را به پراكنده شدن ترغیب می نمود ، سرپیچی كرده و سپس به پرتاب سنگ و آجر به سوی سربازان پرداختند .

نوید شاهد: مردم هر روز راهپیمایی می‌كردند. دهها هزار تن از تظاهر كنندگان مخالف و قدرتمند ،‌ با سردادن شعار از خیابان‌های تهران ،‌ پایتخت نامأنوس ،‌ رد می‌شدند. مردم با فریاد و طنین صدای مخالفین ،‌به جوش و خروش درآمدند. موضوع اعتراض مردم ،‌ سیاستهای فرمانروایی محمدرضا شاه پهلوی ،‌بود. برخی پلاكاردهایی با خود حمل میكردند كه خواستار خلع شاه بود سایرین خواستار بازگشت آزادی‌های سیاسی و مدنی نادیده گرفته شده‌ی گذشته و اجرای قوانین اسلامی بودند.

‬سال پایانی حكومت پهلوی در حالی آغاز شد كه علیرغم اوج گیری اعتراضات مردمی ،‌كمتر كسی باور می‌كرد كه این رژیم نتواند سال جاری را به پایان برساند البته بودند كسانی چون امیراسدالله علم � یار همراه محمدرضا پهلوی � كه در یادداشتهای روزانه‌اش فروپاشی حكومت را پیش بینی كرده بود، ‌اما هنوز زنگ خطر جدی در بین رجال پهلوی به صدا در نیامده بود. تابستان 1357 دوره پر التهابی آغاز شد كه به سقوط حكومت انجامید.

شهريور از ايام الله است؛ روزي كه شهدا سند �استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي� را با خون خويش امضا كردند و با خروش سرخ تكبير، كاخ سياه استكبار را سرنگون ساختند. در این روز، مرزهاي بيگانگي و جدايي در هم شكست و مردم يكپارچه به پا خاستند و به رهبري امام بت شكن، در زير لواي توحيد گرد آمدند و عاشقانه راه حسيني را برگزيدند.