ناصر کاظمی

خاطره ای ناب از اهتمام شهید ناصر کاظمی به امور فرهنگی در متن مبارزات کردستان به نقل از مرحوم مهندس علی رضا رمضانی در ایام سالروز شهادت فرمانده سپاه پاوه منتشرمی شود .

پس از شهادت ناصر كاظمي ، به روستاي «كوخان» رفتم . با توجه به اين كه از شهادت وي مدت كمي مي گذشت ، مادر آن شهيد با ديدن من پرسيد :«برادر ناصر كجاست؟»...

به مناسبت سی و یکمین سالگرد شهادت سردار ناصر کاظمی (1335 ـ 1361) به مرور مهم‌ترین آثار منتشر شده درباره این شهید پرداخته‌ایم.

نوید شاهد: رهبر معظم انقلاب در جمع مردم کردستان در سال 1388 فرمودند: در رحمت خدا بر گذشتگان شجاع این منطقه رحمت خدا بر شهیدان چمران، بر شهيد كشوري و شهيد شيرودي كه با بالگردهاي خود در اين منطقه رفت و آمدها كردند؛ شهدايي مثل شهيد ناصر كاظمي و شهداي ديگري كه در اين منطقه بودند.

«هرجا كه خطری انقلاب را تهديد می‌كرد نيروهای پادگان ولی عصر(عج‌الله) با جان و دل می‌رفتند و غائله را تمام می‌كردند. يک بار ديگر در مقرّ سپاه كرمانشاه نشسته بوديم كه صدای چند انفجار آمد. شهيد بروجردی نيروها را به سه اكيپ تقسيم كرد و برايی خبر گرفتن به جاهای مختلف فرستاد. من و شهيد كاظمی هم سوار اتومبيل شديم و به شهر رفتيم.» با سردار رضا غزلي از هم‌رزمان شهيد و يكي از نيروهای قديمی گردان يک پادگان ولی عصر(عج‌الله) به بررسی ابعاد شخصيتی آن بزرگوار پرداخته‌ايم.

«از ويژگي هاي مهم شهيد كاظمي جذب بچه هاي خوب بود؛ يعني چه در پاوه و چه در ديگر جاهايي كه استقرار داشت، بچه هايي را كه در كنار خود جمع كرده بود، همه مخلص و كاري بودند و هدف شان پيشبرد انقلاب اسلامي بود و به مسائل ديگر كمتر توجه مي كردند. » سردار شهید محمد بروجردی در مصاحبه با خبرنگاري به نام آقاي محسنی كه فقط چند ماه پيش از شهادت مسيح كردستان با ايشان انجام شده به خوبي سيماي شهيد كاظمي را براي ما به تصوير مي كشد.

نوید شاهد: آقا ناصر در برنامه ريزي ها و پاكسازي ها مديري توانمند بود. ايشان سه روز به منطقه اورامانات و روانسر براي پاكسازي رفته بودند و اصلاً هيچ كس نمي دانست در اين مدت كجا هستند. يا وقتي اين بزرگوار فرماندار پاوه شد خودشان به مسجد رفتند و صحبت كردند كه من از طرف جمهوري اسلامي براي فرمانداري شهر آمده ام. اين خيلي شجاعت مي خواهد كه كسي چنين كاري بكند. اين خصلت شهيد ناصر كاظمي هم براي ما جالب بود.

نوید شاهد: ناصر کاظمی در 12 خردادماه 1335 در تهران دیده به جهان گشود و از همان ابتدای زندگی، با قشر محروم جامعه ،‌آشنا و همراه شد. پس از گذرانیدن دوره کوتاه آموزش نظامی، برای خدمت در استان «سیستان و بلوچستان» راهی آن منطقه شد و حدود چهار ماه در شهرستان «زابل» به مردم محروم و مستضعف ناحیه خدمت کرد. در کردستان، درخشید و چنان شخصیت والایی از خود بروز داد که مردم ، دل در گرو محبت او سپردند و حتی نام« ناصر» را بر کودکانشان برگزیدند و بر این نام مباهات کردند. سرانجام پس از آخرين مأموريتش به شمال كردستان در تاريخ شنبه 6/ 6/ 1361 در حين پاكسازي محور پيرانشهر سردشت در يكي از روستاهاي پيرانشهر به آرزوي ديرينه خويش نائل شد و پس از سال ها تلاش و مبارزه ، چونان كبوتري خونين بال به سوی معشوق پر كشيد.

با اوج گيری تحركات دشمن پليد از طريق ايادی آنها يعنی ضدانقلاب داخلی كه در مناطق مختلف كشورمان مثلاً به برانگيختن احساسات ناسيوناليستی و دامن زدن به قوميت گرايی و اختلافات مذهبی می‌پرداختند، ناصر به منظور رويارويی با توطئه تجزيه خوزستان تحت عنوان جنبش موسوم به خلق عرب راهی خرمشهر شد و تا خنثی شدن اين توطئه در آنجا ماند.