شبانه روز در كوهها و دشتها به نبرد با دشمنان داخلي و خارجي انقلاب پرداخت و عاقبت روح تشنه، شهادت اين سردار مجاهد اسلام و انقلاب با نوشيدن شربت گواراي شهادت آرام گرفت.
اگر می خواهید روحم راحت باشد، با بچه ها مهربانی نموده و دلسوزانه پرستاریشان خواهید نمود و با توجه به اینکه تنها خدا مایه امید و رحمت می باشد و تنها اوست که بهترین حافظ می باشد.
درد آشنایی وارسته بود و خداطلبی خستگی ناپذیر که در جریان مبارزه با اشرار، بر اثر اصابت گلوله در اول تیرماه سال ۱۳۵۹ در روستای قطور خوی به فیض شهادت نائل آمد.
بیست چهارم خرداد ماه سال 1369 در محور حاج عبداللَّه پيرانشهر به هنگام درگيرى با عناصر ضدانقلاب پس از هفت سال حضور ممتد در مناطق عملياتى (شمال غرب و غرب) به شهادت رسيد.