سخن از ياد انسانهايي است كه وارثان اولياء خدا و اصالت بخشنده به انسانيت هاي جاودان بودند، از ياد كساني كه در شب ديجور زندگي توده ها، مشعل روشنايي آفرين اسلام را به عنوان كوكب هدايت به آنان نمودند
اگر مرد رهي، به ميدان بايد رفت. اگر پا بريده اي، با سر بايد رفت، روي دست بايد رفت، بايد سينه كشان روي زمين رفت. بايد درخت دين را با خون خويش آبياري كرد.