نهرخیم

از کار خسته نمی شد، عاشق بود. حتی در یک فاصله زمانی بین عملیات که برای بازسازی بود، قبل از دیدار با پدر و مادرش به دیدار خانواده های شهداء می رفت که در آن عملیات شهید شده بودند و از مجروحین در بیمارستان عیادت می کرد و بعد نزد خانواده اش می رفت.