روز 26 مرداد 1369 ایران اسلامى شاهد بازگشت آزادگان سرافرازى بود که پس از تحمل سالهاى اسارت خود در اردوگاههاى عراق، پاى به میهن اسلامى گذاشتند و به آغوش خانوادههاى خود بازگشتند. این رویداد بزرگ، دو هفته پس از اشغال نظامى کویت توسط ارتش صدام و 2 روز پس از آن صورت گرفت که صدام در نامهاى به آقاى هاشمى رفسنجانى، رئیس جمهور وقت ایران، بار دیگر عهدنامه 1975 الجزیره را پذیرفت و به شرائط ایران براى پایان جنگ تسلیم شد و از جمله قول عقبنشینى از مرزهاى ایران و آزادسازى اسیران ایرانى را داد
رئیس اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران کهگیلویه از برگزاری ویژه برنامه «بوی پیراهن یوسف» به مناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به ایران اسلامی در شهر دهدشت خبر داد.
قاصدك آزادي در چنين روزي پيام آورِ رهايي شده بود و ميهن اسلامي، چراغاني بود و شعف و سروري وصف ناپذير از حضور اين رسولان انقلاب و جنگ، سراسر ايران را فراگرفته بود.
فرمانده تیپ نزدیک و نزدیکتر میشد و اضطراب در من بالا و بالاتر میرفت، در آن لحظه چقدر از حاج قاسم متنفر بودم! این کیست که به جای من تصمیم میگیرد که بجنگم یا نجنگم؟
آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهاى جسمى و روحى دشمنان ایستادند و روابط اجتماعى جامعه کوچک اردوگاهى خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجه هاى مزدوران بعث هراسى به خود راه ندادند.
يادآور ايامي پر از شور وشادي ومعطر به عطر حضور دوباره عزيزاني که بوي شهيدان را باخود داشتند
ودليلي روشن ومحکم بر عزت اقتدار ودر عين حال مظلوميت ملت رشيد وشهيد پرور ايران اسلامي است
اگر هزار بار قطعه قطعه شوم دست از مبارزه با ظالم ومتجاوز بر نمیدارم وآری شما با اعتقاد قلبی به این جمله ، حماسه وافتخاری آفریدیدکه زبان دربیان آن قاصراست
مقام معظم رهبرى می فرمایند: «شما ذخیره بزرگ الهى و یک ثروت عظیم انسانى هستید که در دست دشمن غصب شده بودید. خداى متعال شما را به ملّت و به این کشور اسلامى برگرداند».
: برگزاری جلسه ای به مناسبت برگزاری برنامه های 26 مرداد سالروز ورود آزادگان سر افراز به میهن اسلامی در محل معاونت اداره کل بنیاد شهید استان خراسان شمالی
بمناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامي، روز سه شنبه مورخ 95/5/26 مراسمي با حضور ۴۰۰ نفر از آزادگان و خانواده هاي معزز آنان در سالن لشكر ۵۸ ذوالفقار برگزار گرديد.
خبر فوت امام را که شنیدیم بچهها در یک سکوت خفهکننده فرو رفتند و با بغض به همدیگر نگاه میکردند. حتی بعضی از عراقیها که مجذوب چهره روحانی حضرت امام بودند نیز حالت غم داشتند.