ناصر پیامی

آوازه عبادت شهید پیامی، بین همه دوستان و یارانش پیچیده بود و همواره نغمه دلپذیر نیایش که در پایان نمازهای یومیه اش در زیر لبانش، زمزمه می کرد و در پرتو دعا، خویش را به اعلی درجه عروج انسانیت تعالی می بخشید

شهید در یکی از یادداشتهای خود در تحمیل جنگ می نویسد: پیروزی در جنگ یعنی شکست آمریکا یعنی ایجاد زمینه مساعد برای خیزش انقلابی خلق های مستضعف منطقه و وقوف و آگاهی آنها با اصل غلبه ایمان بر اسلحه و خون بر شمشیر، یعنی ....

تنها خدمتی که می توان برای شادی روح شهید کرد به عقیده من، شناخت شهید و ادامه راهش و یا لااقل پندگیری است.

خداوندا! اخلاص و صداقتی بر من و سایر مؤمنان عطا کن تا هر لحظه لحظه حیاتمان تنها به خاطر تو و در راه رضای تو بگذرد. و هر قول و فعلمان برای قرب تو باشد. حال نیز که قصد جهاد در راه تو را نموده ایم توفیقمان ده، تا نه برای خود, که تنها و تنها خالصانه برای تو بجنگیم.

حتی الامکان تلاشم این بوده است که خود را بشناسم و گذشته و حال و آینده ام را تشخیص دهم، تا خدای خویش را بشناسم و دریچه هدایتی برای خود گشوده باشم. و رحمت ا... همان طوری که علی(ع) می فرماید شامل حالم گردد.

با انتخاب بهترین راه کوله بارش را از عطر شهادت انباشت و نشان داد که «حق» کجاست و باطل کیست. او که تا دیروز پشت نیروهای دانشکده درس عشق می آموخت اینک چون کوهی استوار و پرصلابت پیش می رفت تا حق را به عرش برساند و باطل را نابود کند.