داوود

در مصاحبه مادر شهید قربعلی با نوید شاهد می خوانیم : " داوود پسری مودب و متین بود او کمتر با بچه های هم سن و سالش می جوشید و سرش به کار خودش بود، وقتی خبر شهادتش را شنیدم مدام آخرین حرفهایش در گوشم تکرار می شد که می گفت: مادر نگران نباش ما باید خون بدهیم تا این انقلاب را حفظ کنیم. "

یک هفته مراسم سالگرد شهادت برادرش داود را جلو انداختیم تا در این مراسم، احمد هم حضور داشته باشد. بعد از مراسم وقتی میخواستیم وسایل تزیین مراسم را جمع کنیم، احمد با حالت جدی به ما گفت لازم نیست جمع کنید به همین زودی باز هم احتیاج می شود...

چهره‌ي نوراني و زيبايي داشت؛ مهرباني و صميميت در چهره‌ي او به ميهماني مي‌نشست؛ بعضي وقت‌ها سكوت قابل تأملي چهره‌ي او را در بر مي‌گرفت كه به زيبايي و جذابيت چهره‌ي او بيش از پيش مي‌افزود.