شهید غلامعلی فتحی

شهید«غلامعلی فتحی»، یکم فروردین 1341، در روستای حاجی حسینی از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود. یکی از خصوصیات اخلاقیش این بود که هیچ وقت کسی را از خود نمی رنجانید و در مقابل پدر و مادرش صدایش را بلند نمی کرد، بسیار متین و با وقار بود. دهم خرداد 1362، در شوش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پا و قطع آن شهید شد. در ادامه زندگی نامه این شهید والامقام برای علاقمندان منتشر می‌شود.

مادر شهید «غلامعلی فتحی» نقل می کند: غلامعلی، در مراسم تشییع پیکر شهید راهداری در گلزار شهدا به شهید احمد نظری جایی را نشان می دهد و می گوید؛ چقدر خوب است که انسان در ردیف شهدا و در اینجا دفن شود که درست یک ماه بعد از این ماجرا غلامعلی فتحی و احمد نظری در عملیات کربلای 5 به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و در همانجای که نشان داده بود به خاک سپرده شدند.

شهید «غلامعلی فتحی» یکم فروردین 1341، در روستای حاجی حسینی از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دهم خرداد 1362، در شوش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پا و قطع آن شهید شد. تصاویری از این شهید بزرگوار برای علاقمندان منتشر می‌شود که در ادامه می‌بینیم.

شهید«غلامعلی فتحی» در قسمتی از وصیت نامه اش می نویسد: برادر عزیزم از من نصیحت، که تا زنده هستی زیر بار ظلم و زور نروی، گر چه به قیمت جانت تمام شود. کاش بزرگ می بودی و می دیدی که برادرت در مدت عمرش زیر بار ظلم و زور نرفت و می دیدی که چگونه در جبهه حق علیه باطل با بعثیون عراق و متجاوزین جنگید تا شهید شد و با نثار خونش سدی در جلوی متجاوزین عراق بنا نمود.