گلستان - زندگی نامه/وصایا

ناگهان، چشمم به تابوتی افتاد که بر شانه‌های عزاداران، در برابر خانه‌مان رهسپار بود؛ بعد از شنیدن این حرف، گویی پرده‌ای از دل‌واپسی بر قلبم افکنده شد و زمزمه‌ای درونی از سرنوشت حمیدرضا به گوش رسید.

وجودش یکسر تسلیم فرمان امام بود و جان و دل در گرو اطاعت محض داشت. تا آنگاه که فجر ظفر انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) دمید و مسرت و آسودگی را برای خیل عظیم مستضعفان و محرومان به ارمغان آورد. حمیدرضا، جوانی پاک‌سیرت و مؤمن، به زیور تقوا آراسته بود.

وقتی خوابیدم خواب دیدم داخل مسجد بزرگی هستم و یک هیئت عزاداری مشغول عزاداری است و عده‌ی کثیری هم زنجیر می‌زنند و من همانطور که آنها را نگاه می‌کردم با تعجب دیدم عباس بلند شده و به عزاداران آب می‌دهد، تا مرا دید یک لیوان آب هم برای من ریخت و به من داد. بعد از اینکه از خواب بیدار شدم اصلا تشنه نبودم و تا آن زمان آبی به آن سردی و گوارایی ننوشیده بودم.

رعایت حق‌الناس برای او، سنگ بنای تمامی اعمال نیک بود؛ گواهی بر این مدعا که راه وصال به معشوق، از جاده‌ی رضایت مخلوق می‌گذرد.

از دیگر ابعاد وجودی‌اش، ارتباط عاشقانه و عمیق با پروردگار بود. آن‌گونه که نقل است، شب‌ها در خلوت، سجاده‌اش گواه اشک‌های گرمی بود که برای وصال دوست می‌ریخت. این دلبستگی به ماورای دنیا، به او بصیرتی بخشیده بود تا بداند دنیا محل عبور است و نه جای ماندن.

شهید دلش دریایی از مهربانی بود. به کودکان با لبخند نگاه می‌کرد، دست نیازمندان را بی‌منت می‌گرفت و همیشه تلاش می‌کرد لبخندی بر لب غم‌زدگان بنشاند.

من زندگی ابدی، آزاد و خوب را در جبهه‌ها می‌بینم، چون این انتخاب، پیوستن به لقاء‌الله و خدمت رسول‌الله است.

او مردی مؤمن و خداجو بود که ایمان و باور عمیقش در کردار و گفتارش جلوه‌گر بود. همواره در صف نمازگزاران جماعت حاضر می‌شد و در آیین‌ها و سوگواره‌های مذهبی، به‌ویژه در عزاداری‌های ماه محرم، حضوری خالصانه و پرشور داشت. او از یاران صدیق آرمان‌های امام خمینی (ره) و پاسدار راستین ارزش‌های انقلاب اسلامی بود.

شهید رسول پیرو ولایت و رهبری بود تا حدی که می‌گفت حاضرم جانم را فدای ولایت فقیه و رهبری نمایم.

به مناسبت فرارسیدن ولادت حضرت فاطمه الزهرا (س) و روز مادر، گزیده وصیت نامه شهدای گلستان را با موضوع وصایای شهدا به مادران خود منتشر کردیم، که در نوید شاهد گلستان می‌خوانید.