روایتی از ساده زیستی شهید لاجوردی
به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی، با تورقی در تاریخ و خاطرات مسئولان و شخصیتهای سیاسی جمهوری اسلامی، اوج سادهزیستی و پرهیز از تجمل و اشرافیگری در میان مسئولان در دهه 60 قابل ملاحظه است.
شهید« اسدالله لاجوردی» دادستان وقت انقلاب یکی از همین مسئولان بود که بیآلایشی و سادهزیستی وی از سوئی و از سوی دیگر حساسیت بالای او نسبت به رعایت بیتالمال زبانزد همه بود.
در کتاب "زندگی و مبارزات شهید اسدالله لاجوردی" که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده، به نقل از مظفر الوندی، یکی از همکاران شهید لاجوردی درباره ساده زیستی وی آمده است: شهید لاجوردی راحتترین مرد روی زمین بود. او هیچ وابستگی به محیط و اطرافیانش نداشت. پوشیدن او در اختیار خودش بود، نه در اختیار مد و عرف زمانه. پیراهن دو جیب و شلوار پارچهای و کفش گیوهای و زمستانها کت طوسی رنگ مدل بیروتیاش، تنها البسه مهم لاجوردی در همه جا بود. سمینار و دیدار بزرگان، سفر داخلی و خارجی، هیچگاه نمیتوانست منش سادهپوش او را تغییر دهد.
یادم هست روزی برای مصاحبه آمده بودند، مصاحبهگر گفت: آقا این لباس در تصویر بد است و کار ما را خراب میکند. شهید با لبخند معناداری به او گفت: چرا واقعیت را روتوش میکنید. بگذارید هر آنچه هست مردم ببینند. نور و رنگ را برای فریب مردم به کار نبرید.
او در مسافرتها، آرامترین و راحتترین مسافرها بود. ساک کوچک چرمی او تنها کیف همراهش بود. همیشه به مدیرانش متلک میگفت که چرا شانه و کتف خود را با برداشتن کیفهای سنگین سامسونت، مستهلک میکنید.
روزنامه کیهان نیز یک روز پس از انتشار خبر شهادت لاجوردی، با چاپ عکس دوچرخهای که تنها مرکب شخصی نخستین دادستان نظام جمهوری اسلامی و رئیس سازمان زندانهای کشور بود، نوشت: شهید لاجوردی سادهزیست بود و این سادهزیستی را تا ظهر شهادت حفظ کرد. تنها پشتوانه زندگی او مغازهای کوچک در بازار تهران بود. شهید لاجوردی علی رغم مخاطراتی که زندگیاش را تهدید میکرد، هیچ گاه به گرد خود حصار نکشید. او به سرکوب فتنهها همت گماشته بود و چون سربازی خادم برای انقلاب اسلامی، هیچگاه از این هدف دور نشد.