رزمندگان به او سمت فرمانده سپاه محمد«ص» داده بودند

به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی، شهید حسین خواجگی نهم مهر ماه 1346، در روستای سنخواست از توابع شهرستان جاجرم در خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش غلامعلی، کشاورزی می­کرد و مادرش مرضیه نام داشت. دانشجوی دوره کاردانی در رشته تربیت معلم بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم دی ماه 1365، با سمت فرمانده گروهان در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

به مناسبه هفته معلم بخشی از زندگینامه شهید «حسین خواجگی» را میخوانیم:

مادر شهيد نقل مي كند : چندين فرزند به دنيا آوردم و هر كدام از آنها بر اثر بيماري از دنيا رفتند تا اينكه حسين را حامله شدم او در صبح پنجشنبه با بالا آمدن خورشيد بدنيا آمد با خود گفتم ان شاءالله اين يكي برايم باقي مي ماند و نامش را هم به ياد شهيد كربلا، حسين ناميدم.

حالات و عادات عجيب اين نوزاد، مايه شگفتي من بود، خلق و خوي نيكو و توأم با ادب و متانت، حسين را محبوب خانواده اش كرده بود، او را به مكتب خانه براي فراگيري قرآن فرستادیم.

حسين در سن هفت سالگی در زادگاهش وارد دبستان شد، او دانش آموزي زرنگ و مؤدب بود.

او تقريبا 10 ساله بود كه امام خميني به ايران برگشت، فعاليت هايش شروع شد. او در بسياري از راهپيماي ها شركت مي كرد و شعار مي داد و هميشه بچه ها را تشويق به راهپيمايي مي كرد.

حسين داراي خط زيبايي بود شعارهاي مختلف و پيامهاي امام (ره) را روي پارچه مي نوشت و به در و ديوار مي زدند، فعاليتهاي بسيج او در همين زمان بيشتر اوج گرفت.

ايشان گروههايي تشكيل مي دادند براي گشت شبانه، به بيرون روستا براي مبارزه با افراد قاچاقچي كه مبادا به داخل روستا بيايند، بعد از گذراندن دوران ابتدايي دوران راهنمايش را هم در زادگاهش گذراند.

چون جنگ تحميلي شروع شده بود، بيشتر بسيج را اداره مي كرد، تا اينكه بعد از دوران راهنمايي او در مركز دانشسراي تربيت معلم شركت كرد و قبول شد و براي ادامه تحصيل به جاجرم رفت و جزو اولين گروهي بود كه وارد دانشسرا شد، حسين با تمام وجود به همكاري با پرسنل دانشسرا مي پرداخت.

همه مسئوليت خوابگاه و كارهاي فرهنگي دانشسرا بر عهده او بود. همه از او حساب مي بردند با اينكه او يك دانشجوي كم سن و سال بود در همان دانشسرا بود كه به صورت داوطلبانه براي جبهه ثبت نام كرد ،يكبار از ناحيه پا مجروح گرديد كه پس از بهبودي دوباره اعزام شد.

رزمندگان به خاطر مديريت در كارهايش به او سمت فرمانده سپاه محمد (ص) داده بودند.

سرانجام ايشان در عمليات كربلاي 4 در دي ماه سال 1365 در اثر اصابت تركش ابتدا به ناحيه ي پا و سينه به نداي حق لبيك گفت و به ديدار حق نائل گشت و پيكر مطهرش پس از تشیع  درزادگاهش در مزار شهداي امام زاده زين العابدين شهر سنخواست به خاك سپردند.

انتهای پیام/