شهادت را یک افتخار میدانم
به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی، علی اکبر داوری دوم فروردین 1339 در روستای کشانک از توابع شهرستان مانه و سلمقان متولد شد. پدرش براتعلی و مادرش دارالصدف نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار کمیته انقلاب اسلامی در جبهه حضور یافت و در بیست و نهم دی‌ماه 1362، در قصر شیرین توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سینه و کتف، به درجه رفیع شهادت نائل گردید. مزار وی در زادگاهش قرار دارد.
بخشی از وصیتنامه شهید علی اکبر داوری را میخوانیم.
امام را دعا کنید
اینجانب علی اکبر داوری، وصیت می کنم که بنده با میل و عشق فراوان به این مکان آمده ام و جنگ بین حق و باطل همیشه نشانگر آن بوده که حق پیروز است و ما هم به خاطر حق می جنگیم.
چنانچه شهید شدم، باید بگویم که امید زیادی برای شهادت دارم و همیشه هنگام خواندن نماز، آرزوی شهادت می کنم و شهادت را یک افتخار می دانم و برای مکتبم، وطنم، خانواده ام، شهادت را یک پیروزی میدانم، این پیروزی هر چه زودتر نصیبم بشود.
و این را به همسر و فرزندانم بگویم که نباید بگذارید که بعداز این که من شهید شدم اسلحه ی من به زمین بیفتد. این اسلحه را باید به دست بگیرید و خونتان را به ریشه درخت عظیم اسلام بریزید و درخت اسلام را بارور کنید. اسلام به خون ما، سربازانش نیاز دارد و این خون بی ارزش ماست که می تواند اسلام را به جهانیان بشناساند.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار، از عمر ما بکاه و بر عمر رهبر افزا.
