«هزار پیشه اسارت»

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ از فعالیت‌های دیگری که در اردوگاه ۱۱ تکریت از جمله آسایشگاه ما که بسیار جذاب، مفید و در عین حال خطرناک بود، بحث تحلیل اوضاع و تشریح آن به‌صورت سخنرانی کوتاهِ پنج تا ده دقیقه‌ای بود که بعضی از بچه‌ها با بررسی اخبار تلویزیون عراق و دو روزنامه عربی و انگلیسی و شمِ سیاسی خودشان گاهی اوضاع را به گونه‌ای امیدوارکننده تحلیل می‌کردند. گاهی چند نفر هم‌فکری می‌کردند و نتیجه بحث و تبادل نظرشان می‌شد یه تحلیل که برای همه بیان می‌شد.

برای جمع‌آوری خبر هم منابع ما، تلویزیون عراق، نشریه هفتگی منافقین، برخی خبرهای جسته و گریختۀ سربازهای عراقیِ مورد اعتماد و اسرای تازه بود.

ارتباط ما با جهان خارج به طور کامل قطع بود و در این چهار سال همین‌ها منابع خبری ما بودند که گاهی از برآیند این ها بچه‌ها خبرها و تحلیل‌هایی را به اطلاع بقیه می‌رساندند.

برنامه جذاب دیگر، مسابقات فرهنگی بود. شاید کمترین برنامه‌ای به اندازه مسابقات فرهنگی برای بچه‌ها جذابیت داشت. مسابقات که با گروه‌بندی و اهدای جوایز همراه بود، به‌شدت مورد استقبال واقع می‌شد. مسابقات بدین صورت بود که افراد به‌ گروهای چهار نفره تقسیم می‌شدند و به صورت دوره‌ای با هم رقابت می‌کردند.
سؤالات شامل سؤالات ورزشی، تاریخ اسلام، احکام، اطلاعات عمومی، هوش و اعتقادات بود و دو گروه چهارنفره در مقابل هم قرار می‌گرفتند و دو نفر هم به عنوان مجری و داور حضور داشتند و در پایان سلسله مسابقات به سه گروه برتر جوایزی که عمدتاً تسبیح با هستۀ خرما و سنگ‌های تزئینی که توسط گروه خدمات و تهیه جوایز و با زحمت فراوان تهیه می‌شد اهدا می‌گردید.

برای اینکه برنامه مسابقات لو نرود، در حین اجرای مسابقه در دو طرف آسایشگاه چند نفر نگهبانی می‌دادند و تا سر و کله نگهبان عراقی از دور پیدا می‌شد افراد سریع از حالت مسابقه خارج می‌شدند و به حالت عادی با هم گفتگو می‌کردند. جذابیت این مسابقات این بود که هر گروه تعدادی هوادار داشت و آنها رو تشویق می کردند و مسابقه خیلی به صورت جدی برگزار می‌شد و حتی بعضی وقت ها افراد به نحوۀ داوری اعتراض می‌کردند. اجرا و داوری این مسابقات به عهده من و یکی دیگر از دوستان بود، ولی در تهیه سوالات افراد زیادی کمک می‌کردند.

این قصه ادامه دارد...