از لبیک یا خمینی(ره) تا لبیک یا زینب(س)
به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی؛ شهید مدافع حرم سرهنگ دوم مرتضی زرهرن نخستین شهید تکاور ارتش و چهارمین شهید مدافع حرم در استان خراسان شمالی در ۲۴ تیر ۵۸ در روستای حسن‌آباد شهرستان شیروان خراسان شمالی در یک خانواده متدین به دنیا آمد.
شهید زرهرن در سال ۷۸ از طریق پذیرش در دانشکده افسری امام علی (ع) به خدمت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد و پس از چهار سال تحصیل در رشته مهندسی و دانش استحکامات و گذراندن دوره تکاوری به‌عنوان یک نیروی زبده ارتشی در تیپ ۲۵۸ تکاور ذوالفقار شاهرود با سمت فرماندهی پست مهندسی مشغول به خدمت شد.
این شهید بزرگوار در ۲۸ اسفند سال ۹۴، برای دفاع از حرمین شریفین راه دفاع از اسلام در سوریه را در پیش گرفت، جگرگوشه‌هایش علی و فاطمه چشم‌به‌راهش بودند؛ اما تکلیفی که بر دوشش احساس می‌کرد بالاتر از عشق او به خانواده و عزیزانش بود و سرانجام در روز ۲۱ فروردین سال ۹۵ روز ولادت امام محمدباقر (ع) و سالروز شهادت اسوه و الگویش شهید صیاد شیرازی باافتخار فدایی خانم زینب کبری (س) شد. مزار این شهید بزرگوار در خراسان شمالی، شهرستان شیروان هم‌جوار برادر آقا امام رضا (ع) در گلزار شهدای زیارت واقع‌شده است.
الگو گرفتن از حضرت زینب(س)
شهید زرهرن قبل از اعزام خود به سوریه از خانواده‌اش درخواست کرده بود با الگو گرفتن از حضرت زینب (س) که اسوه صبر، مقاومت و شکیبایی بود درس بگیرند و در زندگی همیشه ایشان را سرمشق خود قرار دهند. سرهنگ دوم شهید مرتضی زرهرن هدف از اعزام به این مأموریت را، احساس تکلیف بیان کرده و گفته بود که بایستی برای دفاع از اولیاءالله و لبیک به‌فرمان رهبری و فرمانده کل قوا به‌عنوان مستشار نظامی در کشور سوریه وارد عمل شد.
پا در رکاب ولی‌فقیه
وی در پاسخ به اینکه چه پیامی برای رهبر معظم انقلاب دارید، بیان کرده بود: اینجانب به‌عنوان سرباز کوچک‌پا در رکاب رهبری ولی‌فقیه هستم و نه در ایران بلکه در اقصی نقاط جهان آمادگی رزم، مقاومت و جانفشانی برای اسلام را دارم.
ساکی که در محل شهادت باز شد
زهرا رمضان پور همسر شهید زرهرن می‌گوید: در سالروز شهادت امیر سپهبد شهید صیاد شیرازی خبر رسید که تعدادی از این عزیزان در حمله ناجوانمردانه و انبوه گروهک تکفیری النصره به شهادت رسیده‌اند و البته قبل از فیض شهادت، کاری کرده‌اند کارستان که به ازای خون هر شهید ده‌ها و صدها کشته از مزدوران تکفیری گرفته‌اند.
همسر شهید زرهرن می‌گوید: پس از ماه‌ها شهادت همسرم، تصمیم گرفتم ساکش را در محل شهادت شهید باز کنم و پس از باز کردن آن تنها «کیف سجاده› نماز بود؛ قصد کرده بودم به‌جای همسرم با آن نماز بخوانم اما، سجاده هم‌رنگ خون شهید شده بود، با دیدن این صحنه گریه کردم طوری که بچه‌هایم علی و فاطمه باحالت گریان از من خواستند گریه نکنم.
یک‌لحظه به یاد مصائب حضرت زینب کبری (س) افتادم وگریه را قطع کردم. همان‌گونه که همسرم مرتضی لبیک یا حسین (ع) و یا زینب (س) را گفت و سرباز خادم رهبرش بود و با رشادت در جبهه مقاومت اسلامی جنگید بنده هم باافتخار و زینب‌وار فرزندانمان علی و فاطمه را همانند بانوی حماسه‌ساز کربلا در خط راستین شهدا و امام شهدا به حول و قوه الهی تربیت خواهم کردم.
بخشی از سروده همسر شهید مرتضی زرهرن به شرح زیر است:
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند
در شگفتم من، نمی‌پاشد زهم دنیا چرا؟
شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر
این سفر راه قیامت می‌روی؛ تنها چرا..
انتهای پیام /
