حادثه فیضیه قم، سرآغاز نهضت اسلامی و پیروزی انقلاب بود
به گزارش نوید شاهد استان قم، واقعه مدرسه فیضیه حادثه‌ای است که در دوره پهلوی در مدرسه فیضیه قم رخ داد و عوامل حکومت شاه با برهم زدن مراسم سوگواری شهادت امام صادق(ع) در نوروز ۱۳۴۲شمسی مصادف با بیست و پنجم شوال ۱۳۸۲قمری، به ضرب‌وشتم طلاب و مردم پرداختند. این واقعه، سرآغاز نهضت اسلامی بود که به پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل جمهوری اسلامی ایران انجامید.
ماجرای حادثه چنین است
بعدازظهر روز دوم فروردین مجلس سوگواری مدرسه فیضیه از سوی آیت‌الله گلپایگانی برگزار شد. عده زیادی از قشرهای مختلف در مجلس مزبور حاضر شدند. اطراف مدرسه و میدان آستانه از مأموران انتظامی موج می‌زد و مدرسه در محاصره آنان قرار داشت. آن سال از سوی مراجع به خاطر رفتار ضددینی و ضدمردمی رژیم شاه، عزای عمومی اعلام شده بود.
ترس و واهمه رژیم از مجالس مذهبی نمایان بود. ساواکی‌ها در لباس کارگر و رعیت به مدرسه آمده بودند. شیخ انصاری به منبر رفت و سخنرانی خود را با مطالبی درباره زندگی امام صادق(ع) آغاز کرد. وی از حوزه علمیه به‌عنوان «دانشگاه امام صادق» و «سربازخانه امام زمان» یاد کرد و به نقش حوزه‌ها در حفظ احکام اسلام و استقلال ایران اشاره نمود.
مأموران با فرستادن صلوات سخن وی را قطع می‌کردند و مانع سخنرانی او می‌شدند تا اینکه با اعتراض حضار، اوضاع بحرانی شد و کماندوها با وسایلی که در اختیار داشتند به طلاب بی‌دفاع حمله کردند. با پنجه‌بوکس، میله آهنی، زنجیر و حتی شاخه‌های درختان فیضیه که شکسته بودند، طلاب را به‌سختی مضروب و مجروح نمودند. آنها سپس از صحن فیضیه به درون حجره‌های طلاب رفتند، کتاب‌ها، لباس‌ها، حتی قرآن‌های آنها را به صحن مدرسه ریختند و آتش زدند. بعد به طبقه بالای مدرسه رفتند. در آنجا به زد و خورد با طلاب مشغول شدند. به طوری که می‌گفتند چند نفر را هم از پشت‌بام فیضیه به رودخانه‌ای که از کنار فیضیه می‌گذشت، انداختند که از سرنوشت آنها خبری نمی‌شود.
در این میان یکی از طلاب جوان به نام سید یونس رودباری، به شهادت رسید.
عصر روز سوم، بعضی از طلاب برای جمع‌آوری کتاب‌ها و وسایل و گروهی نیز برای دیدن وضعیت خونریزی‌ها، غارتگری‌ها و کتاب‌ها و قرآن‌های سوخته در فیضیه، گردآمده بودند که بار دیگر هجوم وحشیانه دژخیمان شاه آغاز شد. به گفته شاهدان، این بار «فیضیه» حمام خون شد، هیچ کس را سالم نگذاشتند، طلاب جوان را به خاک وخون کشیدند و کهنسالان را، چنانچه شعار جاویدشاه سرمی‌دادند، با کتک بیرون می‌انداختند وگرنه مجروح می‌ساختند.
واکنش ها
فاجعه هجوم به مدرسه فیضیه به دست عوامل شاهنشاهی نقش مهمی در افشای ماهیت حکومت پهلوی و شکل‌گیری نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی داشت. در پی هتک حرمت مراسم سوگواری امام صادق(ع)، سربازان امام زمان(عج) و مدرسه مبارکه فیضیه، مراجع بزرگ شیعه از داخل و خارج کشور برای امام خمینی پیام تسلیت فرستادند و شاه و دست‌اندرکاران آن جنایت را محکوم کردند.
در منبرها و مجالس نیز تا نام فیضیه برده می‌شد صدای شیون و گریه مستمعین بلند می‌شد. مردم عزادار فیضیه شدند. بازارها را بستند و به سوگ و عزا نشستند. امام خمینی در همین زمینه پیامی خطاب به علمای تهران، صادر کرد و از پیامدهای این فاجعه خبر داد.
در پی این ماجرا دولت وقت شاهنشاهی، یکشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۴۲شمسی فرمان اعزام اجباری روحانیان به سربازی را اعلام کرد. و جمعی از طلاب را نیز به سربازی بردند.
آیت‌الله خامنه‌ای درباره حوادث حمله حکومت سفاک شاه به فیضیه و شهادت «سید یونس رودباری» و متأثر شدن امام از این جریان چنین می‌فرماید:
«آن روز قرار نبود طلبه‌ای از زیردست مأموران اعزامی بی‌ضرب و شتم بگذرد. سربازانی که روز اول فروردین در صحن حضرت معصومه (س) برای شاه هورا کشیده بودند، مأموریت داشتند حق معترضان را کف دستشان بگذارند. ساعتی قبل این نیروها مجلس آیت‌الله گلپایگانی را در مدرسه فیضیه به هم زده با مشت و لگد به جان طلبه‌ها افتاده بودند، در اتاق‌ها را شکسته، تعدادی از طلبه‌ها را از طبقه دوم به پایین انداخته بودند. سید یونس رودباری را شهید کرده، ده‌ها زخمی به جا گذاشته بودند... درس‌های حوزه علمیه تا حدود ۴۰ روز تعطیل شد. امام پس از پایان نخستین درسی که در مسجد اعظم پس از تعطیلی حوزه علمیه شروع کرد، برای فاتحه‌خوانی [برای سید یونس رودباری] و یاد آن حادثه راهی مدرسه فیضیه شد.»
اولین شهید راه نهضت اسلامی
شهید سید یونس حسینی رودباری از اولین شهیدان راه نهضت اسلامی بود. در دوران تحصیل در مشهد مقدس فعالیت سیاسی او علیه نظام شاه شروع شد و به علت فعالیت زیاد توسط ساواک دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت. بعد از مدت کوتاهی تصمیم عزیمت به قم جهت ادامه تحصیل در مدرسه فیضیه را می‌گیرد و در آن مکان مقدس حدود 7 سال در مدرسه فیضیه زیر نظر استادی همچون امام خمینی(ره) به کسب تحصیل علوم دینی پرداخت.
تجلیل امام خمینی از شهید رودباری
پس از شهادت سید یونس، خانواده او به دیدار امام خمینی(ره) نائل می‌شوند. ایشان پس از عرض تسلیت و تفقد و اظهار همدردی چون پدر شهید سید یونس را در حال گریه مشاهده می‌کند به او می‌فرماید: «این گریه مال شما نیست! این گریه برای من است که بهترین عزیزم را از دست دادم! من، سید یونس رودباری را از فرزندانم بیشتر دوست داشتم.»
