زندگینامه شهید "طالب جعفری"
سربازی عاشق و ولایتمدار بود
نوید شاهد_ شهید طالب جعفری جوانی ولایتمدار و انقلابی که طالب ایستادن در برابر ظالمان و کفار بود و در جامه سربازی از فرش به عرش رسید.
به گزارش نوید شاهد همدان، سوم شهریور سال ۱۳۴۲ یادآور روزی است که شهید سرافراز طالب جعفری در روستای کریم آباد شهرستان بهار در خانواده‌ای مسلمان و مومن پای به عرصه زندگی گذاشت. پدر و مادر در کمال مهر و محبت این شهید بزرگوار را در آغوش گرم خانواده با فطرت خدایی، محبت به اهل بیت (ع) و عشق به ایثار و جان نثاری در راه هم نوع به کمال رساندند.
شهید طالب جعفری با عشق و علاقه‌ای که به کسب علم و دانش داشت فقط توانست تا پایان مقطع ابتدایی تحصیل نماید، محرومیت روستا‌های کشور و عدم وجود مدارس و مقاطع بالاتر در روستا‌ها موقعیت کسب مدارج بالاتر را از ایشان و روستاییان گرفت و سوز عطش علم و دانش آموزی در نهادشان ماند.
شهید فردی زحمت کش و مهربان بود، اخلاق خوب و آرامش او را محبوب همه کرده بود. بعد از عدم توفیق در تحصیل علم مجبور شد که در کار‌های کشاورزی، دامداری و شغل‌های مرتبط به کمک پدر و مادرش بشتابد. تا سن نوجوانی که تحولات بزرگ انقلاب و سرنگونی رژیم منفور پهلوی پیش آمد و نقطه عطفی برای همه ایرانیان گردید. هنوز مردم ایران اسلامی لذت استقلال و آزادی را که بعداز قرن‌ها به دست آمده بود نچشیده بودند که دشمنان انسانیت از پشت خاکریز‌های کفر و نفاق یورش خود را به ایران و انقلاب نوپایش آغاز کردند تا به خیال خود آن را نابود کنند، اما این تجاوز نوکران استکبار به میهن اسلامی فصل نوینی را برای امت یک پارچه اسلامی رقم زد و امتحانی بزرگ برای جوانان این ملت گردید تا در مصاف ایمان، کفر، حق و باطل آزمایش بزرگ خود را ارائه نمایند و شهید طالب جعفری از خیل جوانان دلاور این امت بزرگ بود که پای در راه نبرد با متجاوزین نهاد.
شهید جعفری عمری در حسرت عاشورای حسینی اشک‌ها ریخته و بار‌ها در کربلا بودن و لبیک به ندای «هل من ناصرا ینصرنی» حسین (ع) و در رکابش بودن را آرزو کرده بود اینک وقت امتحانش رسیده بود. شهید والامقام در شدت تجاوزات رژیم بعث عراق به ایران اسلامی و خرابی شهر‌ها و آوارگی مردمان شهر‌های مرزی و کشتار بی گناهان برای مصاف با نامردی آنان آماده رزم شد و در کسوت سربازی وطن درآمد و در لشگر ۶۴ پیاده ارومیه مشغول خدمت گردید.
گردان ۱۹۸ لشگر ارومیه محل و ماوای عشقبازی و رشادت این سرباز دلیر ارتش اسلام بود که عاشقانه برای جانفشانی در راه اسلام عزیز و میهن زخم خورده از کین دشمنان در قامت یک سرباز سرافراز به پا خاسته بود.
روز‌های خون، حماسه، ایثار و فداکاری در دو جبهه داخلی و خارجی هرگز از یاد‌ها نخواهد رفت. لشگر ۶۴ ارومیه در مأموریتی سخت هم در جبهه خارجی با متجاوزان سرسپرده استکبار در نبرد بود و هم در جبهه داخلی با عوامل و اجانب خودفروخته داخلی کومله و دمکرات که آب به آسیاب دشمن می‌ریختند و از پشت به دلاوان ارتشی و سپاهی و بسیجی مدافع کشور خنجر می‌زندند، مبارزه می‌کرد.
۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۶۲ شهید بزرگوار به همراه تعدادی از سربازان گردان ۱۹۸ در حین تامین امنیت جاده‌ها و حراست از مواضع لشگر ۶۴ در پیرانشهر در کمین ضدانقلاب و اشرار قرار گرفته و درگیری آغاز می‌گردد و از آنجایی که شهید جعفری مسئولیت تیربار را داشته و آتش آن یک لحظه خاموش نمی‌شد. دشمنان از خدا بی خبر و خودفروختگان منافق، دمکرات و کومله برای خاموش نمودن آتش تیربار او را هدف تیر‌های مستقیم خود قرار داده و این شهید رشید که با رشادت دشمنان دین را هدف آتش خشم و انقلابی امت قرار داده بود به شهادت می‌رسانند.
شهید طالب جعفری با عشق و علاقه‌ای که به کسب علم و دانش داشت فقط توانست تا پایان مقطع ابتدایی تحصیل نماید، محرومیت روستا‌های کشور و عدم وجود مدارس و مقاطع بالاتر در روستا‌ها موقعیت کسب مدارج بالاتر را از ایشان و روستاییان گرفت و سوز عطش علم و دانش آموزی در نهادشان ماند.
شهید فردی زحمت کش و مهربان بود، اخلاق خوب و آرامش او را محبوب همه کرده بود. بعد از عدم توفیق در تحصیل علم مجبور شد که در کار‌های کشاورزی، دامداری و شغل‌های مرتبط به کمک پدر و مادرش بشتابد. تا سن نوجوانی که تحولات بزرگ انقلاب و سرنگونی رژیم منفور پهلوی پیش آمد و نقطه عطفی برای همه ایرانیان گردید. هنوز مردم ایران اسلامی لذت استقلال و آزادی را که بعداز قرن‌ها به دست آمده بود نچشیده بودند که دشمنان انسانیت از پشت خاکریز‌های کفر و نفاق یورش خود را به ایران و انقلاب نوپایش آغاز کردند تا به خیال خود آن را نابود کنند، اما این تجاوز نوکران استکبار به میهن اسلامی فصل نوینی را برای امت یک پارچه اسلامی رقم زد و امتحانی بزرگ برای جوانان این ملت گردید تا در مصاف ایمان، کفر، حق و باطل آزمایش بزرگ خود را ارائه نمایند و شهید طالب جعفری از خیل جوانان دلاور این امت بزرگ بود که پای در راه نبرد با متجاوزین نهاد.
شهید جعفری عمری در حسرت عاشورای حسینی اشک‌ها ریخته و بار‌ها در کربلا بودن و لبیک به ندای «هل من ناصرا ینصرنی» حسین (ع) و در رکابش بودن را آرزو کرده بود اینک وقت امتحانش رسیده بود. شهید والامقام در شدت تجاوزات رژیم بعث عراق به ایران اسلامی و خرابی شهر‌ها و آوارگی مردمان شهر‌های مرزی و کشتار بی گناهان برای مصاف با نامردی آنان آماده رزم شد و در کسوت سربازی وطن درآمد و در لشگر ۶۴ پیاده ارومیه مشغول خدمت گردید.
گردان ۱۹۸ لشگر ارومیه محل و ماوای عشقبازی و رشادت این سرباز دلیر ارتش اسلام بود که عاشقانه برای جانفشانی در راه اسلام عزیز و میهن زخم خورده از کین دشمنان در قامت یک سرباز سرافراز به پا خاسته بود.
روز‌های خون، حماسه، ایثار و فداکاری در دو جبهه داخلی و خارجی هرگز از یاد‌ها نخواهد رفت. لشگر ۶۴ ارومیه در مأموریتی سخت هم در جبهه خارجی با متجاوزان سرسپرده استکبار در نبرد بود و هم در جبهه داخلی با عوامل و اجانب خودفروخته داخلی کومله و دمکرات که آب به آسیاب دشمن می‌ریختند و از پشت به دلاوان ارتشی و سپاهی و بسیجی مدافع کشور خنجر می‌زندند، مبارزه می‌کرد.
۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۶۲ شهید بزرگوار به همراه تعدادی از سربازان گردان ۱۹۸ در حین تامین امنیت جاده‌ها و حراست از مواضع لشگر ۶۴ در پیرانشهر در کمین ضدانقلاب و اشرار قرار گرفته و درگیری آغاز می‌گردد و از آنجایی که شهید جعفری مسئولیت تیربار را داشته و آتش آن یک لحظه خاموش نمی‌شد. دشمنان از خدا بی خبر و خودفروختگان منافق، دمکرات و کومله برای خاموش نمودن آتش تیربار او را هدف تیر‌های مستقیم خود قرار داده و این شهید رشید که با رشادت دشمنان دین را هدف آتش خشم و انقلابی امت قرار داده بود به شهادت می‌رسانند.
