
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی،به مناسبت سالگرد شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی، حجت الاسلام عزیزی مدیر کل بنیاد شهید و امور ایثارگران به همراه نارمنجی معاون فرهنگی و آموزشی با حضور در منزل شهید مرتضی بصیری پور، شهید مدافع حرم، با خانواده وی دیدار و گفتگو کرد.
حجت الاسلام عزیزی در این دیدار ضمن گرامیداشت یاد و خاطره سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش اظهار داشت: همه ما مدیون شهدا، خانواده شهدا و ایثارگران هستیم و امنیت و آرامشی را که امروز از آن برخورداریم به برکت مجاهدت و ایثارگری شهدا و ایثارگران و صبر و مشقتهای خانوادههای آنهاست.
حجت الاسلام محمد تقی عزیزی افزود: وظیفه ما پاسداری از خون شهداست و این امر با عمل و حرکت در مسیر آرمانها و اهداف این شهدا والامقام محقق میشود.
وی خطاب به همسر بزرگوار شهید بصیری پور هم گفت: صبر همسران شهدا ستودنیست و تلاش این بزرگواران برای حفظ نام و یاد شهدا و انتقال آرمانهای شهدا به جامعه اسلامی ماندگار و اثرگذار است.
در ادامه همسر مکرمه شهید خاطره ای از شهید اینگونه نقل کرد که
در یک ماهی که نبود هر روز تماس می گرفت و مانند همیشه از همه مسائل خانواده و فرزندش می پرسید اما نمی توانست به خوبی از وضعیت شان در سوریه بگوید، می گفت کارمان سخت است دعا کنید. آن روزها کلاس رانندگی می رفتم و خودم را برای امتحان آماده می کردم، مرتضی آخرین شب زندگی اش در تماس تلفنی گفت فردا پولی به حسابی واریز میکند که حتما از آن خبر می گیرد. صبح 20 فروردین خودم را درگیر کتاب آیین نامه کردم و سراغ تلویزیون نرفتم اما عصر برادرش از منطقه ای پرسید که مرتضی در سوریه مشغول نبرد بود چون زیر نویس شبکه خبر، از حمله به سوریه و شهادت گفته بود. اسم محل را به یاد نداشتم. به چند نفر از همکاران چابهار زنگ زدم تا اسم دقیق محل حضور مرتضی را بپرسم اما دوستانش که از شهادت مرتضی خبر داشتند طفره رفتند و گفتند اسم شهر را می پرسند و خبر می دهند. او ادامه می دهد: راهی آموزشگاه رانندگی شدم که در کلاس، از طرف پدر شوهرم تماسی داشتم اما رد دادم در این بین تماس ها از خطی ناشناس ادامه داشت و به ناچار پاسخ دادم. مسئولی از من خواست خودم را به خانه پدر شوهرم برسانم. آشفتگی و نگرانی بر قلب و جسمم حاکم شده بود. با آژانس تماس گرفتم و تاکسی خواستم اما سرگردان آن را لغو کردم. با برادر شهید تماس گرفتم و با هزاران اندیشه خوب و بد خودم را به خانه رساندم. در منزل پدر مرتضی غوغایی بود و دیدن آن همه آدم، پرچم و لباس های سیاه مرا غافل گیر کرده بود. خیلی ها انگار از شهادت مرتضی با خبر بودند، رمقی برای راه رفتن نداشتم، جلوی در نشستم و ...
گفتنی است شهید مرتضی بصیری پور در۲۰ فروردین سال ۹۷ به همراه ۶ تن دیگر در بمبارانی شبانه در پایگاه تیفور به شهادت رسیدند.
حجت الاسلام عزیزی در این دیدار ضمن گرامیداشت یاد و خاطره سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش اظهار داشت: همه ما مدیون شهدا، خانواده شهدا و ایثارگران هستیم و امنیت و آرامشی را که امروز از آن برخورداریم به برکت مجاهدت و ایثارگری شهدا و ایثارگران و صبر و مشقتهای خانوادههای آنهاست.
حجت الاسلام محمد تقی عزیزی افزود: وظیفه ما پاسداری از خون شهداست و این امر با عمل و حرکت در مسیر آرمانها و اهداف این شهدا والامقام محقق میشود.
وی خطاب به همسر بزرگوار شهید بصیری پور هم گفت: صبر همسران شهدا ستودنیست و تلاش این بزرگواران برای حفظ نام و یاد شهدا و انتقال آرمانهای شهدا به جامعه اسلامی ماندگار و اثرگذار است.
در ادامه همسر مکرمه شهید خاطره ای از شهید اینگونه نقل کرد که
در یک ماهی که نبود هر روز تماس می گرفت و مانند همیشه از همه مسائل خانواده و فرزندش می پرسید اما نمی توانست به خوبی از وضعیت شان در سوریه بگوید، می گفت کارمان سخت است دعا کنید. آن روزها کلاس رانندگی می رفتم و خودم را برای امتحان آماده می کردم، مرتضی آخرین شب زندگی اش در تماس تلفنی گفت فردا پولی به حسابی واریز میکند که حتما از آن خبر می گیرد. صبح 20 فروردین خودم را درگیر کتاب آیین نامه کردم و سراغ تلویزیون نرفتم اما عصر برادرش از منطقه ای پرسید که مرتضی در سوریه مشغول نبرد بود چون زیر نویس شبکه خبر، از حمله به سوریه و شهادت گفته بود. اسم محل را به یاد نداشتم. به چند نفر از همکاران چابهار زنگ زدم تا اسم دقیق محل حضور مرتضی را بپرسم اما دوستانش که از شهادت مرتضی خبر داشتند طفره رفتند و گفتند اسم شهر را می پرسند و خبر می دهند. او ادامه می دهد: راهی آموزشگاه رانندگی شدم که در کلاس، از طرف پدر شوهرم تماسی داشتم اما رد دادم در این بین تماس ها از خطی ناشناس ادامه داشت و به ناچار پاسخ دادم. مسئولی از من خواست خودم را به خانه پدر شوهرم برسانم. آشفتگی و نگرانی بر قلب و جسمم حاکم شده بود. با آژانس تماس گرفتم و تاکسی خواستم اما سرگردان آن را لغو کردم. با برادر شهید تماس گرفتم و با هزاران اندیشه خوب و بد خودم را به خانه رساندم. در منزل پدر مرتضی غوغایی بود و دیدن آن همه آدم، پرچم و لباس های سیاه مرا غافل گیر کرده بود. خیلی ها انگار از شهادت مرتضی با خبر بودند، رمقی برای راه رفتن نداشتم، جلوی در نشستم و ...
گفتنی است شهید مرتضی بصیری پور در۲۰ فروردین سال ۹۷ به همراه ۶ تن دیگر در بمبارانی شبانه در پایگاه تیفور به شهادت رسیدند.
منبع خبر : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی