مادری هنوز چشم به راه است...
مادر شهید "یوسفعلی لامعی" نقل می کند:«بعد از سیزده، چهارده سال چند تکه استخوان و پلاکش را آوردند و تشییع کردند. اما هنوز نمی توانم باور کنم که متعلق به او باشد. در خلوت هایم با خدا، از او می خواهم که پسرم برگردد...» نوید شاهد شما را به مطالعه خاطراتی از این شهید والامقام دعوت می کند.
به گزارش نوید شاهد سمنان شهید یوسفعلی لامعی یکم تیر 1341 در شهرستان گرمسار به دنیا آمد. پدرش احسان الله و مادرش محترم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. پاسدار بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. پنجم اسفند 1362 در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه بر جا ماند و نوزدهم اردیبهشت 1375 پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
مادری هنوز چشم به راه است...
بعد از سیزده، چهارده سال چند تکه استخوان و پلاکش را آوردند و تشییع کردند. اما هنوز نمی توانم باور کنم که متعلق به او باشد. در خلوت هایم با خدا، از او می خواهم که پسرم برگردد. از اینکه مزاری دارد و به یادش در آن محل جمع می شویم کمی آرام می شوم، اما باورش برایم سخت است.
(به نقل از مادر شهید)
تشییع در روز عاشورا
در تظاهرات شرکت می کردیم. در خلوت کوکتل درست می کردیم به دور از چشم پدر و مادرمان. در گرمسار قبل از شروع جنگ، درگیری هایی بین گروهک ها و طرفداران انقلاب پیش می آمد. او در خیلی از آن درگیری ها هم شرکت می کرد. جنگ که شروع شد به منطقه اعزام شد. در عملیات خیبر شرکت کرد و همانجا به شهادت رسید و مفقودالاثر شد. بعد از سیزده سال در روز عاشورا تشییع شد.
(به نقل از خواهر شهید)
