پس از شهادتم پرچم سه رنگ ایران را در سر در خانه بزنید
به گزارش نوید شاهد خراسان شمالی ؛ شهید قربان واحدی ششم شهریور 1344 در محل روستا
کاستان توابع شهرستان مانه و سملقان دیده
به جهان گشود . پدرش رضا قلی و مادرش صفیه نام داشت . وی کشاورز بود و به عنوان پاسدار
در جبهه های حق علیه باطل حضور یافت و در
نهایت بیست و هشتم بهمن 1364 با سمت معاون فرمانده دسته در فاو عراق به مقام شهادت
نایل گردید. ناگفته نماند برادرش سعادت
قلی نیز به مقام شهادت رسیده است .
در وصیتنامه شهید آمده است:
با درود بر خاتم پيامبران حضرت محمد (ص) و سلام بر دوازده امام ، پيشوايان شيعيان و سلام بر مهدى صاحب زمان كه همه عالم در انتظار فرج اين منجى عالم بشريت هستند و سلام بر نايب برحق او امام امت كه سالها در راه اين انقلاب رنج ها تحمل كرد تا به همت امت حزب الله و با يارى پروردگار بزرگ در سال 1357 به پيروزى رسيد و سلام بر شهيدان اسلام .
شهادت ارثی است از انبیا
ملتى كه براى اقامه عدل اسلامى و اجراى احكام قرآن مجيد و كوتاه كردن دست جنايتكاران ابرقدرت و زيستن با استقلال و آزادى قيام نموده است خود را برى شهادت و شهيد دادن آماده نموده است پس شما به خودتان باكى راه ندهيد و خيلى محكم درجاى خود ايستاده و بر عقيده پاك خود پاى بند باشيد زيرا همه اين ها به خاطر رضاى خداوند است مگر نه اينكه شهادت ارثى است از انبيا براى ما ، پس هرگز براى من ناراحت نباشيد چون من در راه مكتب پرافتخار اسلام به شهادت رسيده ام و بر اين شهادت ها افتخار كنيد.
در سختی ها صبور باشید
و اما سخنى با جوانان حزب الله : اى برادران جوان و نوجوان مبادا غافل باشيد و فكر جنگ را نكنيد زيرا امروز تما م كفر دربرابر ايران ايستاده تا ايران اسلامى را به هر نوعى كه شد شكست دهند اما كور خوانده اند زيرا ما مى دانيم كه جوانان ما تالحظه هاى آخر كه جان در بدن دارند از اسلام دفاع مى كنند و ان شاءالله پيروزى نزديك است . پس اى برادران و خواهران و اى امت حزب الله خوب گوش به فرمان امام باشيد وسخنان او را مو به مو عمل كنيد اگر عمل نكرديد كفران نعمت كرديد و خداى نكرده خداوند اين نعمت را از ما خواهد گرفت پس خوب توجه داشته باشيد و درسختى ها صبور باشيد و عزيزان خود را به جبهه ها بفرستيد و نداى پسر زهرا را لبيك گوييد.
مرگ در راه خدا را دوست دارم
پس اى كسانى كه در تشييع جناره من شركت مى كنيد گوش به فرمان امام دهيد و براى من گريه نكنيد .زيرا كه من از دير باز راهم را انتخاب كرده بودم و خواهى نخواهى مى‌دانستم يك روز به شهادت خواهم رسيد. زيرا من مرگ در راه خدا را خيلى دوست داشتم پس اميد است براى من ناراحت نباشيد .
پرچم سه رنگ درب خانه بزنید
و خواهران و برادرانم هرگز براى من مجلس عزا نگيريد و موقع شهادت من درب خانه را چراغانى كنيد و پرچم سه رنگ جمهورى اسلامى را به درب خانه زنيد و شربت و ميوه پيش مردم پخش كنيد اگر خواستيد گريه كنيد براى مظلوميت ابا عبدالله حسين گريه كنيد زيرا گريه بر او گريه بر تمام شهيدان است پس در دعاهاى كميل ، توسل ، و نمازهاو نماز جماعت ها ما را نيز دعا كنيد .
منبع : پرونده فرهنگی شهید
