مقايسه مضمون ايثار و شهادت در ادبيات حماسي ايران، يونان و روم
ادب حماسي در تاريخ
ادبيات ايران جايگاه خاصي دارد. بيش از هرچيز جايگاه اجتماعي اين نوع ادبيـات موجـب
اهميـت آن شده است. از دوره پيش از تاريخ
در ايران، ساكنان اين سـرزمين مـورد تهـاجم اقـوام بيگانـه و وحـشي و نيمـه وحـشي قـرار ميگرفتند. اين تهاجمات در نواحي
مختلف ايران يكسان نبود و معمولاً در مناطق مرزي نمود بيشتري داشـت. همـسايگان غربـي ايران بيشتر متمدن بودند و در
نتيجه ايرانيان با آنها روابط و تأثيرات متقابل داشتند اما اين روابط با همسايگان در
نـواحي شـرقي ايران كمتر ديده ميشد زيرا كه
همسايگان شرقي در آن سوي مرزها را بيشتر مردمـاني بيابـانگـرد و غيرسـكني گـزين تـشكيل ميدادند كه از عمده فعاليتهاي
آنان براي به دست آوردن ثروت و غنيمت و در مواردي آذوقه و مواد مورد نيـاز خـود، حملـه
بـه شهرهاي ايران در نواحي
شرقي بود. در دوره باستان يكي از جمله اقدامات اصلي حكومت ها مبارزه با اين اقوام وحشي
بود.
ويژگي فرهنگي مناطق شرقي و وضعيت اجتماعي و اقتصادي آن موجبات رشد حماسـهسـرايي در ايـن منطقـه را فـراهم ساخت و اگرچه نميتوان ادب حماسي را زادهي يك منطقه خاص دانست اما نميتوان نقش وضعيت اقتصادي و اجتمـاعي نـواحي شرقي ايران به ويژه در دوره باستان را در رواج ادبيات حماسي بي تأثير دانست.
