
نوید شاهد فارس: شهيد محمدعلی مدبر در اول تيرماه 1345 از پدری نجار و مادری قاليباف چشم به جهان خاکي گشود. تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی گذراند . با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام در بیست و هشتم اردیبهشت 1361 در اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
(متن وصیت نامه)
این
جانب محمد علی مدبر شماره شناسنامه 5 محل صدور خبر مودق آباده چون دوره
آموزش رزمی من تمام شده و چند روزی به مرخصی آمده ام لذا موقعیت را در این
دیدم که وصیت نامه خود را بنویسم که اگر شهید شدم تکلیف خودم را تمام کرده
باشم .
الان در منزل عمویم هستم و به دلیل این که سواد کافی ندارم از او
خواهش کردم که به جای من این برگ خداحافظی را بنویسد و با اصرار زیاد قبول
کرد .
اول از همه رویم را طرف پدر و مادرم می کنم و به آن ها می گویم
که اگر فرزند شما به درجه رفیع شهادت نائل آمد افتخار کنید نه این که برایم
عزاداری کنید . جشن بگیرید و شیرینی به همه بدهید که فرزند شما شهید شده
است .
و این را هم بدانید که شهداء زنده هستند و ناظر بر اعمال شما ،پس
اگر گریه ای است برای خودتان بکنید که خداوند تبارک و تعالی آخرت شما را
به خیر کند و به جای این که تمام اعضای خانواده و هم چنین دوستان و آشنایان
دور هم دیگر جمع شوید و گریه کنید همگی شما رو به قبله بایستید و برای
امام عزیزمان خمینی بزرگ این پیر مرد جماران و این یاور مستضعفان جهان دعا
کنید که او صحیح و سالم باشد تا اسلام نابود نشود و این امانت خدائی را به
دست مبارک حضرت مهدی ( عج ) بدهد .
پدر ، مادر ، خواهر و برادر اگر
این افتخار نصیب من شد که شهید شوم از شما این خواهش را دارم که پیرو راه
امام باشید و امام یعنی اسلام پس از او پیروی کنید و راه مرا ادامه دهید .
من
امانتی بیش نبودم از همگی التماس دعا دارم . اگر از من خطائی سرزده مرا
ببخشید چون بچه بودم و نمی فهمیدم حال به خود آمده و خودم را شناختم و به
همین خاطر به ندای هل من ناصر ینصرنی امام عزیزمان لبیک گفته و به جبهه
رفتم تا دین خود را ادا کرده باشم و با امام زمان ( عج ) ملاقات کنم و با
خدا باشم . خداحافظ همگی شما و یاران امام عزیزمان . محمد علی مدبر .
20/2/61 .
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس