قسمتی از زندگی نامه شهید والا مقام حسین حاتم زاده

نوید شاهد خراسان شمالی :

ما باید ادامه دهنده خون شهدا باشیم نباید سنگر ها را خالی بگذراریم و اسلحه برادران شهید را بر دوش گرفته و تا زمان پیروزی دفاع کنیم

متنی را که در بالا مشاهده کردید قسمتی از گفته های مادر شهید حسین حاتم زاده می باشد که ادامه آن را همراه زندگی نامه  شهید باهم می خوانیم تا با دریای ایثار و شهادت بیشتر آشنا شویم.

زندگی نامه

حسین حاتم زاده در تاریخ پانزدهم اسفند 1344 در روستا فیروز آباد از توابع شهرستان اسفراین دیده به جهان گشود با تولد این نورسیدخ شور و شعف خاصی برفضای خانواده افراسیاب حاکم شد . وی دوره کودکی خود را در یک خانواده روستایی که یک زندگی ساده ای داشتند گذراندو در محیط پاک و با صفا روستای فیروز آبادرشد کرد.

در شش سالگی وارد مدرسه ابتدائی روستا زادگاهش شد ، دانش آموز باهوش و و زرنگی بود ف در هوش و زکاوت سرمشق و الگوی دیگر دانش آموزان بود دوره راهنمایی را درشهر ادامه تحصیل داد در اوقات فراغت به خواندن کتاب های علمی و مذهبی و حضور در مسجد و کمک به پدر در امورات کشاورزی می گذراند.

پدر حسین می گوید:

در اکثر مجالس مذهبی حسین همراه من بود .در دوران کودکی قرآن خوانی را یاد گرفت، می گفت می خواهم در مسجد خادم امام حسین (ع)باشم قبل رسیدن به سن تکلیف قرائض دینی خود را انجام می داد و فردی با اخلاص و صادق بود.

مادر حسین در خصوص فرزندش می گوید:

ازاوایل کودکی حسین را با مسایل مذهبی آشنا کردیم قرآن و ماسل مذهبی با ذهن و جانش عجین شده بود و تمام کارهایش در جهت رضای خدا انجام می گرفت ، نمازش قضا نمی شد، در اوایل پیروزی انقلاب که نوجوانی بیش نبود همراه مردم روستا برای راهپیمایی به شهر می رفت به عضویت بسیج در آمد و در بسیج به فعالیت های اجتماعی و مذهبی و جمع آوری کمک برای رزمندگان می پرداخت حسین باتاثیر از رهنمود های امام خمینی و عشق به شهادت اولین بار از طریق سپاه اسفراین به جبهه اعزام گردید وبعد از پایان دوره آموزشی ، نظامب به منطقه عملیاتی اعزام گردید.مناطق عملیاتی دار خوین و اروندرود شاهد دلاوری های این جوان فیروز آبادی بود و عقیده داشت این جنگ حق است و باید برای حفظ میهن اسلامی به جنگ برویم.ما باید ادامه دهنده خون شهدا باشیم نباید سنگر ها را خالی بگذراریم و اسلحه برادران شهید را بر دوش گرفته و تا زمان پیروزی دفاع کنیم .حسین مدت 18 ماه در مناطق عملیاتی مشغول مبارزه و دفاع از کشور اسلامی بود و سر انجام بعد از مبارزات مکرر با دشمن بعثی در سوم اسفند 1364 در منطقه جنوب کشور به ندای حق لبیک گفت و مانند پرنده ای سبک بال به دیدار معبود شتافت.