کتاب «اشک جمعه» به قلم «مونا اسکندری»

قسمتی از کتاب؛

چند خیابان مانده بود تا به مسجد برسم. انگار مردم هم ترسان را گذشته بودند کنار و آمده بودند بیرون. چند نفری با عکس کوچکی در دست، نزدیکم آمدند:« خانم شما صبح میدان ژاله بودید؟»

وقتی جواب مثبتم را شنیدند، عکس ها را جلوی چشم هایم گرفتند و با نگرانی پرسیدند:« شما این خانم را دیده اید؟»

- شما این مرد را توی تظاهرات ندیده اید؟

- پسرم است. تازه پانزده ساله شده. پیراهن آبی تنش بود و شلوارلی! به نظرتان آشنا نمی آید؟

به چشم هایشان نگاه کردم؛ هم به چشم های کسانی که توی عکس بودند، و هم به چشم های نگرانی و پر از سوال کسانی که عکس ها در دست هایشان بود.

سری تکان دادم. هیچ چیز یادم نبود، جز صدای تیر و صدای شعار و صدای جیغ!...